Wersja z 16:06, 24 wrz 2020 edytuj 185.15.3.216 (dyskusja) Uściślenie przyczyn śmierci. Znaczniki: Wycofane VisualEditor ← poprzednia edycja		Aktualna wersja na dzień 18:31, 26 wrz 2020 edytuj anuluj edycję Kirsan (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 3027 edycji Anulowanie wersji 60918837 autorstwa 185.15.3.216 (dyskusja) – nie podano żadnych wiarygodnych źródeł Znacznik: Anulowanie edycji
Linia 32: Urodził się w rodzinie Mikołaja i Marii. Jego ojciec był diakonem i znanym dyrygentem chórów cerkiewnych. Przyszły duchowny wstąpił do [[Prawosławne seminarium duchowne w Krzemieńcu\|Prawosławnego Seminarium Duchownego]] w [[Krzemieniec (miasto)\|Krzemieńcu]], kształcił się też w szkole dyrygentów i psalmistów Cerkiewnych w [[Monaster św. Onufrego w Jabłecznej\|monasterze św. Onufrego]] w [[Jabłeczna\|Jabłecznej]]. W 1938 ożenił się z pochodzącą z [[Kryłów\|Kryłowa]] Ałewtyną, z którą miał córkę (urodziła się po śmierci ojca). [[Sakrament święceń\|Wyświęcony]] został w [[Wilno\|Wilnie]]. Po święceniach ks. Zacharczuk mianowany został duszpasterzem w [[Nabróż\|Nabrożu]]. Prowadził aktywną pracę duszpasterską. M.in. założył duży chór cerkiewny, który cieszył się popularnością w pobliskich miejscowościach; każdego roku występował też na uroczystościach w [[Turkowice (województwo lubelskie)\|Turkowicach]]. Ks. Zacharczuk zamordowany został 6 maja 1943 podczas odprawiania nabożeństwa w domowej kaplicy w Nabrożu. Napastnicy zwalili kapłana z nóg, do nieprzytomności pobili. Duchowny został dobity strzałem w głowę. Sama kaplica została sprofanowana (przewrócono ołtarz, zniszczono Ewangelię). Tego samego dnia zginęło też 14 innych osób (w tym siedem kobiet). Ks. Zacharczuk pochowany został następnego dnia na [[Cmentarz prawosławny w Szychowicach\|cmentarzu]] w [[Szychowice\|Szychowicach]]. Po śmierci duchownego jego żona wyjechała do USRR, gdzie do śmierci mieszkała w Kopaczówce. Według źródeł polskich był członkiem ukraińskiej ludobójczej organizacji OUN/UPA. Udzielał się w komisji przesiedleńczej, działającej za zgodą Niemców, mającej doprowadzić od ukrainizacji okolicznych regionów, i gromadził donosy i informacje dotyczące ludności polskiej i konspiracji, przekazując je Niemcom. W rezultacie otrzymał wyrok śmierci - obwianiano go m.in. o aresztowanie kilku mieszkańców wioski. Wyrok wykonać miała grupa żołnierzy z kompanii „Nabróż-Łykoszyn", pod dowództwem „Betona"(Szatkowski). Akcję ubezpieczali żołnierze z plutonu „Jaremy" (Józef Jarmułowicz) kompanii „Nabróż". Tego samego dnia - według niektórych źródeł ukraińskich - zginęło też 14 innych osób (w tym siedem kobiet). Ks. Zacharczuk pochowany został następnego dnia na [[Cmentarz prawosławny w Szychowicach\|cmentarzu]] w [[Szychowice\|Szychowicach]]. W odwecie OUN/UPA przeprowadziła napad na plebanię katolicką, mordując miejscowego kapłana, ks. Władysława Jacniackiego wraz z siostrą, gospodynię domową z jej 13—letnim synem i parafianina-nauczycielem. Żona duchownego została prawd. w 1945 deportowana - podczas jednego z przesiedleń ludności pochodzenia ukraińskiego i rusińskiego - na tereny okupowane przez Rosję sowiecką, gdzie do śmierci mieszkała w Kopaczówce. 20 marca 2003 decyzją soboru Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego ogłoszony został świętym. W kwietniu 2003 jego szczątki ekshumowano, a następnie przeniesiono – jako [[relikwie]] – do [[Cerkiew konkatedralna św. Jana Teologa w Chełmie\|cerkwi prokatedralnej św. Jana Teologa]] w [[Chełm]]ie. Uroczystości kanonizacyjne odbyły się 7–8 czerwca 2003 w Chełmie. Linia 51 ⟶ 41: * „Холмська земля” 1943, nr 22. * „Одигітрія” 2008, nr 2 * http://roberthorbaczewski.pl/aktualnosc73,5,18,rok-1943_%C5%9Amierc-dwoch-ksiezy.html {{SORTUJ:Zacharczuk, Sergiusz}}

Sergiusz Zacharczuk: Różnice pomiędzy wersjami