Katarzyna Aragońska: Różnice pomiędzy wersjami

Aby uniknąć komplikacji, Henryk VII i Ferdynand ustalili, że Katarzyna poślubi brata Artura, pięć lat młodszego Henryka. Jednak Henryk VII zaczął zwlekać ze ślubem, tłumacząc się, iż nie otrzymał jeszcze zaległej drugiej połowy posagu. W 1504 Izabela umarła i wartość sojuszu z Ferdynandem, który władał już tylko Aragonią, zmalała. Kastylia była znacznie ważniejsza, ale jej tron odziedziczyła starsza siostra Katarzyny – [[Joanna Szalona]]. Wkrótce Henryk osiągnął wiek sprawny, ale jego ojciec wciąż odkładał umówiony ślub, aż w końcu przestało być pewne, że do niego dojdzie. W tym czasie Katarzyna stała się nieformalnym więźniem w Durham House w Londynie. W listach skarżyła się na traktowanie, biedę, a czasem wręcz nędzę, której doświadczała. Nie stać jej było na nowe ubranie, musiała oszczędzać na jedzeniu, a jej służba była nieopłacona. W 1507 została wyznaczona przez ojca na ambasadora hiszpańskiego na dworze angielskim (pierwsza kobieta w tej roli w historii Europy), co polepszyło jej pozycję. Małżeństwo z Henrykiem było możliwe tylko dzięki [[dyspensa|dyspensie]] papieskiej, ponieważ [[prawo kanoniczne]] zakazywało małżeństwa z wdową po bracie. Katarzyna twierdziła, że nie zostało skonsumowane, więc nie stanowiło przeszkody. Siedem lat po śmierci Artura, 11 czerwca 1509, wyszła za mąż za Henryka, który od kilku tygodni był nowym królem VIIIAnglii. MiałaKatarzyna wtedymiała wówczas 24 lata, Henryk – 18.