Katarzyna Dołgorukowa (1712–1747): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m →Życiorys: jęz. |
||
Linia 18:
Pod koniec 1729 r. cesarz zachorował. Dołgorukowie przeczuwający koniec swoich wpływów oraz obawiający się o swe losy po śmierci Piotra II, usiłowali przeprowadzić zamach stanu.<ref name=":0" /> Sfałszowali testament cesarza, w którym na swoją następczynię wyznaczył ciężarną narzeczoną.<ref name=":0" /> Wzburzyło to stronników cesarzówny [[Elżbieta Romanowa|Elżbiety]], córki [[Piotr I Wielki|Piotra I]], która zgodnie z testamentem [[Katarzyna I|Katarzyny I]] powinna objąć tron po bezpotomnej śmierci [[Piotr II Romanow|Piotra I]]I.<ref name=":0" />
W sypialni umierającego cara odbywały się narady, kto powinien zostać jego następcą, gdyż on sam był zbyt wycieńczony, aby zabrać głos.<ref name=":0" /> W nocy z 18 na 19 stycznia 1730 r. Piotr II zmarł. Ojciec Katarzyny wybiegł z apartamentu zmarłego krzycząc "Niech żyje imperatorowa Jekatarina!"<ref name=":0" /> Radość była przedwczesna. Najwyższa Tajna Rada wybrała na cesarzową [[Anna Romanowa|Annę
W kwietniu 1730 r. Katarzyna urodziła córkę.
| |||