Bitwa pod Edgehill: Różnice pomiędzy wersjami

Dnia [[12 października]] [[Karol I Stuart|Karol I]] wyruszył ze swoją kawalerią z [[Shrewsbury]] w kierunku [[Londyn]]u. Równolegle do Karola szedł na południe [[Robert Devereux|hrabia Essex]] z siłami Parlamentu, ktoryktóry wyruszył z [[Worcester]] i także zmierzał do Londynu. Dnia [[21 października]] byli zaledwie 7 mil od siebie.

To rozpoczęło wymianę ognia artyleryjskiego która trwała około godziny. W tym momencie książę Rupert rozpoczął bitwę jak należy, prowadząc kawalerię Rojalistów do szarży. Poważna część jazdy Parlamentu, w wyniku wcześniejszej umowy, dołączyła do jazdy Ruperta. Pozostała kawaleria na lewym skrzydle Parlamentu została zmieciona, w wyniukuwyniku czego 2 sąsiednie regimenty piechoty zostały rozbite. Żołnierze rzucili się do ucieczki. Krytycznym błędem Rojalistów było kontynuowanie pościgu za uciekającą piechotą, co pozostawiło prawe skrzydło Rojalistów bez wsparcia. Ale tylko niezwykle dobrze wyszkolona i zdyscyplinowana kawaleria byłaby w stanie przegrupować się w takich warunkach.

Ściągnięta została z odwodów kawaleria Parlamentu i piechota centrum Rojalistow, będąca bez ochrony własnej kawalerii, zostalazostała odcięta od tyłów.

ZadecydowalaZadecydowała jego nadmierna ostrożność i w ten sposób zwycięska armia Rojalistów, zamiast pośpiesznie iść na Londyn, po pewnym czasie dotarła do Reading. Pobity Essex, ale nie rozbity, w miarę szybko doszedł do siebie i zaczął działać sprawnie i energicznie. Wzmocnił obronę Londynu i powiększył swe siły przeciwstawiając się dalszym postępom Rojalistów. Karol nigdy już nie miał takiej okazji zdobycia Londynu i wygrania wojny, jak po bitwie pod Edgehill.