Przemyskie Towarzystwo Narciarskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 94.251.138.232) i przywrócono wersję 54865926 autorstwa Szoltys-bot
Birczanin (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 1:
'''Przemyskie Towarzystwo Narciarskie''' – stowarzyszenie o charakterze sportowo-turystycznym, powstałe w [[1923]] roku w [[Przemyśl]]u.

Głównym inicjatorem jego powstania oraz wieloletnim prezesem był [[Julian Kolankowski]] – nauczyciel języka polskiego w przemyskim [[I Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Przemyślu|I Gimnazjum]], a wśród członków-założycieli znaleźli się również: prof. Stefan Bąkowski, gen. [[Andrzej Galica]], płk Marian Wihnanek oraz dr Roman Łaba. W 1924 roku Towarzystwo zostało przyjęte do [[Polski Związek Narciarski|Polskiego Związku Narciarskiego]]. Siedziba Towarzystwa znajdowała się przy ulicy Franciszkańskiej 19.
 
Podstawowym przedmiotem działania PTN była organizacja lekcji jazdy na nartach. Od 1926 roku lekcje te odbywały się na [[skocznia narciarska|skoczni narciarskiej]] na [[Kruhel (szczyt)|Kruhelu]], a w latach 1929-1931 – na znacznie większej na [[Lipowica (Pogórze Dynowskie)|Lipowicy]]. Po zniszczeniu tej drugiej, Towarzystwo korzystało z obiektu w [[Rozłucz]]u, otwartego w 1933 roku. Ponadto PTN organizowało biegi narciarskie oraz wyprawy narciarskie w [[Bieszczady]], [[Gorgany]], [[Czarnohora|Czarnohorę]], [[Beskid Śląski]] i [[Beskid Mały|Mały]] oraz [[Karpaty Marmaroskie]] i [[Góry Rodniańskie]]. Od 1935 roku stało się również gospodarzem schronisk turystycznych: w [[Schronisko PTN w Siankach|Siankach]], [[Schronisko w Klimcu|Klimcu]] i [[Schronisko pod Pikujem|pod Pikujem]] w [[Bieszczady Wschodnie|Bieszczadach Wschodnich]] oraz [[Schronisko na połoninie Pantyr|na połoninie Pantyr]] i [[Schronisko na połoninie Steryszora|na połoninie Steryszora]] w Gorganach. Aktywną działalność Towarzystwa przerwał wybuch [[II wojna światowa|II wojny światowej]].