Faktoring: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
m źródła/przypisy |
||
Linia 8:
Definicję prawną umowy faktoringowej oraz istotę funkcjonowania faktoringu w handlowym obrocie międzynarodowym określa konwencja zawarta 28 maja 1988 r. w Ottawie. Jest to jedyny akt [[Prawo międzynarodowe|prawa międzynarodowego]] regulujący kwestie bezpośrednio związane z faktoringiem. Zgodnie z definicją zawartą w tym akcie faktoring jest umową między faktorantem i faktorem, na podstawie której faktorant przenosi na faktora własność wierzytelności wynikających z umowy sprzedaży dóbr (produktów, towarów, usług) klientom. Faktoring nie jest jednak prostym [[Wykup długów|wykupem długów]]. Faktor musi bowiem wykonać co najmniej dwie z następujących czynności: finansowanie dostawcy, prowadzenie rozliczeń związanych z wierzytelnościami, inkaso i windykacja należności, przejęcie ryzyka wypłacalności dłużnika. Wiele krajów, w tym Polska, nie [[Ratyfikacja|ratyfikowało]] tej konwencji, jednak zawarte w niej normy są stosowane. Doprowadziła ona zatem do ujednolicenia rozumienia pojęcia faktoringu. Umowa faktoringowa jest z prawnego punktu widzenia umową nienazwaną, którą można zawrzeć na podstawie zasady swobody umów z art 353 Kodeksu cywilnego<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = Faktoring – co to jest i kiedy się opłaca? {{!}} 6krokow.pl |data dostępu = 2019-01-16 |opublikowany = Własna działalność gospodarcza krok po kroku {{!}} 6krokow.pl |url = https://6krokow.pl/faktoring-co-to-jest-i-kiedy-sie-oplaca}}</ref>. Standardowa umowa faktoringu składa się z elementów cesji wierzytelności, dyskonta wierzytelności oraz umowy sprzedaży.
W przeciwieństwie do [[Kredyt bankowy|kredytu]] i [[leasing]]u umowa faktoringowa jest w polskim prawie [[Umowa nienazwana|umową nienazwaną]]. Podstawą do zawierania umów faktoringowych są przepisy [[Kodeks cywilny|kodeksu cywilnego]] oraz [[Kodeks spółek handlowych|kodeksu spółek handlowych]]. Mimo że w praktyce w faktoringu biorą udział ''de facto'' trzy podmioty, tj. faktor, faktorant (przedsiębiorca sprzedający towar) oraz odbiorca towarów (kontrahent), umowa faktoringowa ma charakter dwustronny. Stronami umowy faktoringu są: faktor oraz faktorant<ref>{{Cytuj |tytuł = Co to jest i jak działa faktoring? – porady finansowe – Superloans – Superloans |data dostępu = 2020-10-25 |opublikowany = www.superloans.pl |url = https://www.superloans.pl/porady-finansowe/na-czym-polega-i-jak-dziala-faktoring}}</ref>.
Typowym adresatem faktoringu jest przedsiębiorstwo produkcyjne, handlowe lub usługowe, posiadające duże należności, prowadzące sprzedaż z odroczonym terminem płatności. W Polsce usługi faktoringu świadczą głównie [[bank]]i oraz spółki zależne od banków.
== Rodzaje faktoringu ==
W zależności od zakresu oferowanych usług oraz formy płatności wyróżnia się faktoring pełny (właściwy, bez regresu) oraz niepełny (niewłaściwy, z [[Roszczenie regresowe|regresem]]). Faktoring pełny ma miejsce wtedy, gdy faktor przejmuje na siebie całe ryzyko związane z wypłacalnością dłużnika (tzw. funkcja ''del credere'') i sam dochodzi należności w razie nieuregulowania przez niego zobowiązania. Brak takiego zobowiązania oznacza, że zastosowano faktoring niepełny<ref>{{Cytuj stronę|tytuł = Faktoring z regresem czy bez / pełny czy niepełny? {{!}} PragmaGO |data dostępu = 2020-04-16 |opublikowany = Nowoczesne Finansowanie dla Firm {{!}} Usługi i rozwiązania finansowe – Pragma |url = https://pragmago.pl/porada/faktoring-z-regresem-czy-bez}}</ref>. Faktoring niepełny stanowi jedną z najpopularniejszych form faktoringu wierzytelności<ref>{{Cytuj |tytuł = Faktoring niepełny |data dostępu = 2020-10-25 |opublikowany = ksiegowosc.infor.pl |url = https://ksiegowosc.infor.pl/obrot-gospodarczy/finanse-i-inwestycje/735034,Faktoring-niepelny.html |język = en}}</ref>. Faktor (firma faktoringowa) nie przejmuje ryzyka niewypłacalności kontrahenta faktoranta, ale w zamian ułatwia zweryfikowanie wypłacalności kontrahenta oraz wspiera faktorantów w miękkiej windykacji<ref>{{Cytuj |tytuł = ABC Faktoringu – co to jest faktoring? |data = 2020-10-14 |data dostępu = 2020-10-20 |opublikowany = Finea |url = https://finea.pl/abc-faktoringu-co-to-jest-faktoring/ |język = pl-PL}}</ref>.
W obrocie gospodarczym można się także spotkać z faktoringiem mieszanym, w którym ryzyko jest rozłożone na obie strony. Wówczas ustala się limit odpowiedzialności faktora. W zależności od ustalonej między stronami umowy faktoringu formy płatności występuje faktoring dyskontowy i odsetkowy. W przypadku faktoringu dyskontowego kwota z faktury jest pomniejszana o dyskonto, tj. o opłaty, prowizje oraz [[odsetki]] powybierane z góry przez faktora za cały okres od dnia wykupu przez niego faktury do daty jej płatności. W faktoringu odsetkowym faktorant otrzymuje zaliczkę stanowiącą ok. 80% wartości faktury. Zaliczka ta jest rozliczana dopiero w momencie spłaty należności lub nadejścia terminu jej wymagalności. Odsetki są w tym przypadku naliczane za rzeczywisty czas korzystania z finansowania, zwyczajowo jeden raz w miesiącu.
| |||