Wojna golubska: Różnice pomiędzy wersjami

Zygmunt Luksemburski, obawiając się otwartej interwencji zbrojnej Jagiełły i [[Witold Kiejstutowicz|Witolda]] w Czechach pchnął do wojny z Polską nowego wielkiego mistrza krzyżackiego [[Paul Bellitzer von Russdorff|Paula Bellitzera von Russdorff]]. 17 lipca wypowiedziano wojnę; skoncentrowane wojska polsko-litewskie w rejonie [[Czerwińsk nad Wisłą|Czerwińska nad Wisłą]] wkroczyły na ziemie zakonne. Przed wyruszeniem w pole Jagiełło wydał dla zgromadzonej w Czerwińsku szlachty tzw. [[przywilej czerwiński]]. Wojska spod Czerwińska ruszyły w głąb państwa zakonnego 25 lipca. Krzyżacy unikali większych starć w polu i wycofali się do zamków za linię [[Drwęca|Drwęcy]], w czasie gdy siły polskie rozpoczęły pustoszenie kraju. 20 sierpnia rozpoczęto oblężenie miasta [[Golub]], które szybko zdobyto, a 26 sierpnia po drugim szturmie zdobyto [[zamek w Golubiu]]<ref>[[Mieczysław Haftka]] „Zamki Krzyżackie w Polsce – Szkice z Dziejów”, Muzeum Zamkowe w Malborku, 1999, s. 117, {{ISBN|83-86-206-27-6}}.</ref>. Zdobyto także [[Bratian]] i Zabrzeźno.