Dama z gronostajem: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnie 2 zmiany treści (wprowadzone przez 83.30.41.215) i przywrócono wersję 60970125 autorstwa Cybularny Znacznik: Ręczne wycofanie zmian |
Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
||
Linia 18:
Trzymane przez modelkę zwierzę, nazywane [[Gronostaj europejski|gronostajem]], a wcześniej [[łasica|łasiczką]] bądź [[Fretka domowa|fretką]], ma złożone znaczenie emblematyczne. Jego grecka nazwa ''<span dir="ltr" lang="el">galé</span>'' („koci”) zawiera się w nazwisku Gallerani – jest więc nawiązaniem do nazwiska modelki. Zwierzę jest również czytelnym symbolem [[Ludwik Sforza|Ludwika Sforzy]], nazywanego przez współczesnych „Ermellino”, czyli „Gronostaj”, w nawiązaniu do prestiżowego [[Order Gronostaja|Orderu Gronostaja]], którego był kawalerem, i którego wizerunku używał jako swojego godła.
W czasie portretowania Cecylii prowadzono już pertraktacje w sprawie [[Małżeństwo|mariażu]] Ludwika z [[Beatrice d’Este]]; Leonardo da Vinci nie mógł w związku z tym ukazać kochanków splecionych w miłosnym uścisku. Gronostaj, spoczywający na łonie modelki, jest zawoalowanym przedstawieniem tej sytuacji. Łasiczka może być również pojmowana jako alegoria macierzyństwa, gdyż zgodnie z sięgającą antyku tradycją ułatwiała [[Poród|rozwiązanie]]. Artysta umieścił zwierzątko w taki sposób, by zakrywało [[Ciąża człowieka|brzemienność]] modelki (nosiła ona syna Ludwika – Cesare) jednocześnie w symboliczny sposób mówiąc o jej „błogosławionym stanie”. Taka interpretacja dzieła spotkała się z powszechnym uznaniem historyków sztuki, przekreślając zarazem dawne teorie o „realistycznym” malarstwie portretowym Leonarda, które nie zawierało złożonych elementów symbolicznych czy alegorycznych. Obraz zdaniem większości ludzi jest przepiękny.
Badania radiograficzne obrazu, przeprowadzone w 1992 w Waszyngtonie, potwierdziły, że czarne tło kryje pierwotny szaro-niebieski rysunek. Prawdopodobnie był on niewykończony lub sprawiał takie wrażenie, więc zamalowano tło czarną, nieprzejrzystą farbą, która miejscami łamie miękką linię konturu.
| |||