'''Dżamolidin Abdużaparow''' (ur. [[28 lutego]] [[1964]] w [[Taszkient|Taszkiencie]]), [[Uzbekistan|uzbecki]] [[kolarstwo szosowe|kolarz szosowy]], jeden z najlepszych sprinterów zawodowego [[peleton]]u pierwszej połowy lat 90-tych.
Abdużaparow, którego długie i nie dające się wymówić przez zachodnich Europejczyków nazwisko skrócono do ''Abdu'', świętował swoje pierwsze sukcesy jako amator w narodowej drużyniereprezentacji [[ZSRR]]. Razem z [[Olaf Ludwig|Olafem Ludwigiem]] walczył ona końcowekońcowych metrymetrach na etapachetapów [[Wyścig Pokoju|Wyścigu Pokoju]] i łącznie wygrał w tej imprezie 6 etapów. W związku z rozpadem Związku Radzieckiego, w [[1990]] roku ''Abdu'' przeszedł na zawodostwozawodowstwo.
W roku [[1991]] odniósł swoje dwa pierwsze (z dziewięciu) zwycięstwa etapowe naw [[Tour de France]] oraz po raz pierwszy zdobył [[maillot vert|zieloną koszulkę najlepszego sprintera]], którą wygrywał również w latach 1993 i 1994. Dwukrotnie udało mu się wygrać prestiżowy, ostatni etap naw Tourze, z metą na paryskiej [[Avenue des Champs-Élysées]] (1993, 1995). Wygrywał również naw innych ''wielkich tourach'': 7 naw [[Vuelta a España]], jeden naw [[Giro d'Italia]].
Swoją dominującąDominującą pozycję w sprintach zawdzięczał nie tylko szybkości, ale przede wszystkim "wściekłemu", rozpychającemu się stylowi jazdy, na granicy zgodności z regulaminem. Olaf Ludwog powiedział o nim kiedyś: ''On wjeżdża w dziury, których nie ma''. W 1991 jego styl dał mu swego rodzaju nauczkę: naw trakcie końcowymkońcowego sprinciesprintu w Paryżu nieuważnie próbował za wszelką cenę prześcignąć rywala i zahaczył o barierkę na kilkadziesiąt metrów od linii mety. Ze złamanym [[obojczyk (anatomia)|obojczykiem]] musiał przenieść rower przez linię mety, aby zachować zieloną koszulkę.
Podczas [[Tour de France 1997]] udowodniono Abdużaparowowi stosowanie [[Doping wydolnościowy|doping]]u - wykryto u niego [[Clenbuterol]] i [[Bromantan]]. Nałozono na niego karę zawieszenia na rok, w związku z czym Uzbek zakończył karierę.
