Leopoldo de Gregorio, markiz Esquilache: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
infobox |
dodanie kategorii |
||
Linia 28:
Karola III we Włoszech do reform namówił [[Bernardo Tanucci]]. Sam Leopoldo de Gregorio – człowiek skromnego pochodzenia, dowiódł swych umiejętności jako urzędnik odpowiadający za zaopatrzenie armii [[Królestwo Neapolu|Królestwa Neapolu]] W [[1755]] za te zasługi uczyniono go „Markizem Esquilache”.
Chciał zmodernizować społeczeństwo hiszpańskie, skończyło się to jednak słynnym buntem – zwanym: ''([[Motín de Esquilache]])''. Karol musiał odwołać Esquilache’go, a potem ([[1771]]) mianować go [[ambasador]]em w [[Wenecja|Wenecji]]. Obaj król i minister ubolewali nad nieustępliwością ludu hiszpańskiego. Esquilache doprowadził do skanalizowania, oświetlenia i wybrukowania ulic hiszpańskich miast (w szczególności [[Madryt]]u uchodzącego za najbardziej zaniedbaną<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = de Lara|imię = Manuel Tuñón|nazwisko2 = Baruque|imię2 = Julio Valdeón| nazwisko3 = Ortiz|imię3 = Antonio Domínguez|tytuł = Historia Hiszpanii| inni = Szymon Jędrusiak (tłum.)|wydawca = Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych| miejsce = Kraków| rok = 1997| strony = 338| isbn = 83-7052-226-2}}</ref> stolicę Europy) i stworzył wspaniałe [[bulwar]]y.
W [[1762]] odznaczony [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]]<ref>{{Cytuj|tytuł = Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008 |data = 2008 |isbn = 978-83-7022-178-2 |inni = Marta Męclewska (oprac.) |miejsce = Warszawa |wydawca = Arx Regia Ośrodek Wydawniczy Zamku Królewskiego |s = 202 |oclc = 751245817 }}</ref>.
Linia 36:
== Linki zewnętrzne ==
* http://web.archive.org/web/20120218032810/http://www.artehistoria.jcyl.es/historia/personajes/6430.htm
{{Kontrola autorytatywna}}
Linia 49:
[[Kategoria:Ambasadorowie Hiszpanii w Wenecji|Gregorio]]
[[Kategoria:Odznaczeni Orderem Orła Białego (I Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Ludzie urodzeni w Mesynie]]
| |||