Edmund Bursche: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
linki zewnętrzne |
Dodanie informacji o proteście profesora przeciwko gettom ławkowym w grudniu 1937 |
||
Linia 30:
W 1937 otrzymał [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>{{Monitor Polski|rok=1937|numer=260|pozycja=410}}</ref>.
W grudniu 1937 roku jako jeden z sześćdziesięciu profesorów Uniwersytetu Poznańskiego, Warszawskiego
i Wileńskiego był sygnatariuszem oświadczenia wyrażającego sprzeciw wobec „wszelkich dążeń do ograniczenia praw ze względów wyznaniowych, narodowościowych, czy rasowych, zwłaszcza jeśli dotyczyć one mają studentów” jako protest przeciwko wprowadzeniu [[Getto_ławkowe|getta ławkowego]] na wyższych uczelniach
<ref>{{Cytuj książkę |nazwisko = Markiewicz |imię = Henryk |tytuł = Przeciw nienawiści i pogardzie, str. 109 |url = https://rcin.org.pl/Content/53490/WA248_69054_P-I-2524_markiew-przeciw.pdf |wydawca = Centrum Humanistyki Cyfrowej |miejsce = Odczyt wygłoszony w Centrum Kultury Żydowskiej w Krakowie 29 listopada 2004 r |rok = 2004 |strony = 119 |isbn = |data dostępu = 2020-12-05}}</ref>.
W pierwszych dniach okupacji niemieckiej 1939 został aresztowany przez [[Gestapo]] i zesłany do KZ [[Oranienburg]] a później do KZ [[Mauthausen-Gusen_(KL)|Gusen]], gdzie został skierowany do pracy w kamieniołomie. Zmarł wskutek zapalenia płuc. Wraz z nim aresztowano jego braci: Juliusza, Alfreda, Teodora oraz bratanka Stefana. Jego młodszy brat Alfred był znanym prawnikiem. Zginął w Mauthausen 15 stycznia 1942. Stefan był inżynierem mechanikiem, został rozstrzelany w lasach lućmierskich 17 lutego 1942 r. Ich brat Teodor jako jedyny z braci przeżył obozy w [[Oranienburg]]u i [[Mauthausen-Gusen_(KL)|Gusen]], jako architekt odbudowywał zabytki Warszawy.
| |||