Baltazar I żagański: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
m poprawa linków
Linia 1:
{{Władca infobox
|władca = Baltazar I Żagańskiżagański
|imiona =
|tytulatura =
Linia 14:
|1. do = [[1472]]
|1. koronacja =
|1. poprzednik = [[Jan I Żagańskiżagański]]
|1. następca = [[Jan II Szalony]]
|dynastia = [[Piastowie]]
Linia 24:
|data pogrzebu =
|miejsce spoczynku =
|ojciec = [[Jan I Żagańskiżagański]]
|matka = [[Scholastyka Saskasaska]]
|rodzeństwo = [[Jan II Szalony]], [[Rudolf żagański]], [[Wacław żagański]]
|1. związek z = [[Barbara cieszyńska]]
Linia 39:
'''Baltazar I żagański''' (ur. pomiędzy [[1410]] a [[1415]], zm. [[15 lipca]] [[1472]], [[Przewóz (powiat żarski)|Przewóz]]) – [[książęta głogowsko-żagańscy#książęta żagańscy|książę żagański]] od [[1439]], w wyniku podziału od [[1449]] na [[Żagań|Żaganiu]] wraz z [[Rudolf żagański|Rudolfem]], od [[1454]] samodzielnie, w latach [[1461]]-[[1468]] utracił władzę, ponownie książę żagański [[1468]]-[[1472]].
 
Baltazar I był najstarszym synem księcia [[Żagań|żagańskiego]] [[Jan I żagański|Jana I]] i [[Scholastyka Saskasaska|Scholastyki Saskiej]] córki Elektora [[Rudolf III Saski|Rudolfa III]] z dynastii Wittenbergów. Po śmierci ojca w [[1439]] r. wraz z młodszymi braćmi [[Wacław żagański|Wacławem]], [[Rudolf żagański|Rudolfem]] i [[Jan II Szalony]] współrządził księstwem żagańskim. W [[1449]] r. księstwo zostało podzielone na dwie dzielnice: [[Żagań|żagańską]] i [[Przewóz (powiat żarski)|przewozką]]. Baltazar wraz z Rudolfem otrzymał władzę w dzielnicy żagańskiej, Przewóz zaś pozostał przy Janie i Wacławie.
 
W [[1450]] r. Baltazar wraz z Rudolfem udali się pielgrzymkę do [[Rzym]]u. Wkrótce po powrocie z pretensjami do części spadku po ojcu wystąpił najmłodszy z braci Jan II, niezadowolony z przeprowadzonego podziału. Spór dzięki mediacji wuja książąt – władcy [[Saksonia|saskiego]] Fryderyka, udało się załatwić polubownie około [[1453]] r.
Linia 47:
W latach następnych Baltazar zaangażował się w rozgrywki polityczne na [[Śląsk]]u, skierowane przeciwko [[Jerzy z Podiebradów|Jerzemu z Podiebradów]], co w [[1461]] r. doprowadziło do najazdu na księstwo żagańskie wojsk czołowego stronnika Podiebrada, Jana II, i utratę władztwa.
 
W latach [[1461]]-[[1467]] przebywał na wygnaniu we [[Wrocław]]iu, gdzie dowodził wojskami miejskimi. Bezskutecznie apelował u króla Jerzego w sprawie odebrania Żagania Janowi. Posłował w tej sprawie nawet do Rzymu, gdzie uzyskał poparcie [[Papież Pius II|papieża Piusa II]]. W zorganizowanej w [[1467]] r. krucjacie przeciwko królowi-[[HusyciHusytyzm|husycie]], dzięki poparciu papieskiemu został głównodowodzącym. Wyprawa zakończyła się jednak porażką w walce z Janem II pod [[Kożuchów|Kożuchowem]].
 
Dopiero w [[1468]] r. Baltazar korzystając z poparcia swojego kuzyna [[Henryk XI głogowski|Henryka XI]] odzyskał panowanie w księstwie żagańskim.