Paul Keres: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat.
Linia 22:
Pierwszy tytuł mistrza Estonii zdobył w 1935 roku, kolejne w latach 1942, 1943, 1945 i 1953<ref>[http://web.archive.org/web/20120207084141/http://vabaettur.ee/main/results/meistrid.htm Eesti meistrid 1923-2005].</ref>. W okresie międzywojennym grał na I szachownicy reprezentacji Estonii na [[Olimpiada szachowa|szachowych olimpiadach]] w Warszawie (1935), Monachium (nieoficjalna, 1936), Sztokholmie (1937) i Buenos Aires (1939). Pomiędzy 1952 a 1964 siedmiokrotnie reprezentował [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związek Radziecki]] na turniejach olimpijskich. Łącznie rozegrał 141 partii, w których zdobył 107 pkt. W swoim dorobku posiadał 15 medali: osiem drużynowych (7 złotych i brązowy) oraz siedem indywidualnych (5 złotych, srebrny i brązowy)<ref>[http://www.olimpbase.org/players/cq6agwkb.html OlimpBase].</ref>.
 
W latach 1937-1941 studiował [[Matematyka|matematykę]] na [[Uniwersytet w Tartu|uniwersytecie w [[Tartu]]. W 1938 roku wygrał turniej [[AVRO (turniej szachowy)|AVRO]], pozostawiając w pokonanym polu czołówkę światową, w tym mistrzów świata [[Aleksandr Alechin|Aleksandra Alechina]], [[Max Euwe|Maksa Euwego]], [[José Raúl Capablanca|Jose Raula Capablankę]] i [[Michaił Botwinnik|Michaiła Botwinnika]]. Zakładano, że zwycięzca tego turnieju rozegra mecz o [[mistrzostwa świata w szachach|mistrzostwo świata]] z ówczesnym mistrzem Alechinem (emigrant rosyjski, obywatel francuski). Wybuch [[II wojna światowa|II wojny światowej]], w tym aneksja Estonii przez ZSRR w latach 1940-1941, pokrzyżowała te plany, chociaż Keres rywalizował z Alechinem w turniejach organizowanych przez Niemiecki Związek Szachowy w latach 1942-1943. Alechin zwyciężał przed Keresem w Salzburgu i Monachium w 1942 roku oraz Pradze, a podzielił z nim I miejsce w Salzburgu w 1943 roku.
 
W okresie II wojny światowej uczestniczył również w turniejach w Buenos Aires (1939), Moskwie (1940), Leningradzie-Moskwie (1941), Tallinnie (1942), Poznaniu, Tallinnie i Madrycie (1943), Lidköping (1944), Rydze (1944/45) i Tallinnie (1945), a także zwyciężył w meczach z byłym mistrzem świata [[Max Euwe|Maksem Euwem]] w Holandii na przełomie 1939/40 oraz z Ekströmem w Sztokholmie (1944).
Linia 28:
Po wojnie reprezentował [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]]. W silnie obsadzonych [[Mistrzostwa Związku Radzieckiego w szachach|mistrzostwach Związku Radzieckiego]] zwyciężał trzykrotnie (w 1947, 1950 i 1951 roku). W rozegranym w 1948 roku turnieju o mistrzostwo świata zajął dzielone III–IV miejsce. Zwycięzca tego turnieju, Michaił Botwinnik, został następnym mistrzem świata po Alechinie, który zmarł nagle w 1946 roku w [[Portugalia|Portugalii]]. W latach 1948-1975 sześciokrotnie brał udział w [[Szachowe turnieje pretendentów|turniejach pretendentów]], pięć razy zajmując II miejsce. W tych turniejach wyprzedzał byłych lub przyszłych mistrzów świata: [[Tigran Petrosjan|Tigrana Petrosjana]], [[Wasilij Smysłow|Wasilija Smysłowa]], [[Bobby Fischer]]a czy [[Michaił Tal|Michaiła Tala]], jednak nigdy nie udało mu się awansować do meczu finałowego o szachową koronę<ref>Wyniki z turniejów cyklu MŚ: [http://www.mark-weeks.com/chess/wcc-ply2.htm#K World Chess Championship, Keres P].</ref>.
 
Władze Estonii uhonorowały najsłynniejszego estońskiego [[arcymistrz]]a umieszczając jego wizerunek na banknocie o nominale pięciu [[Korona estońska|koron]].
 
Paul Keres został wybrany ''Estońskim Sportowcem XX wieku''<ref>[http://www.fide.com/component/content/article/4-tournaments/7635-paul-keres-memorial-festival-in-tallinn.html Paul Keres Memorial Festival in Tallinn].</ref>.