Pięć Super Étendardów zostało w 1983 roku wypożyczone [[Irak]]owi, który użytkował je do momentu rozpoczęcia dostaw zamówionych wcześniej myśliwców [[Dassault Mirage F1]]EQ-5 (uzbrojonych w Exocety)<ref>[http://www.csmonitor.com/1983/0726/072635.html Iran responds to threat of Iraqi Exocets with a warning to all Gulf oil states. 26 lipca 1983] {{lang|en}}</ref>.
W latach 90. samoloty Super Étendard poddano modyfikacjimodernizacji, mającej na celu przystosowanie ich do używania precyzyjnej, naprowadzanej laserowo, broni najnowszej generacji (pociski [[AS.30L Laser|AS30L Laser]]). Maszyny zdolne do jej używania oznaczono jako '''Super Étendard Modernisé''' lub w skrócie '''SEM'''. Modernizacja była przeprowadzona w kilku etapach. W ramach standardu 4 w 2004 roku samoloty przystosowano do przenoszenia optoelektronicznych zasobników obserwacyjno-celowniczych z kamerą termowizyjną Damocles M. W latach 2008-2010 pozostałe około 35 samolotów zmodernizowano do standardu 5, ulepszając środki łączności i przystosowując do przenoszenia bomb kierowanych (GBU-58 113 kg i GBU-49 227 kg)<ref>{{Cytuj pismo |imię = Sean|nazwisko= Wilson |tytuł =Ćwiczenie „Agapanthe 2010” |czasopismo = Lotnictwo |rok = 2011|id=4/2011|miesiąc=kwiecień|wolumin=XIV|wydanie=121 |issn = 1732-5323 |wydawca = Magnum-X |strony=65}}</ref>.
