Wykonalność: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
kat.
P (dyskusja | edycje)
m popr
Linia 1:
'''Wykonalność''' – jedna z cech [[orzeczenie (prawo)|orzeczenia]], polegająca na możliwości jego wykonania w drodze przymusu prawnego ([[postępowanie wykonawcze|wykonania wyroku karnego]], [[egzekucja cywilna|egzekucji cywilnej]], [[egzekucja administracyjna|egzekucji administracyjnej]]).
{{linki}}
Wykonalność – cecha orzecznia pozwalająca na przymusowe wykonanie (w całości lub części) zasadzonego świadczenia w drodze egzekucji komorniczej.
 
Wykonalność orzeczenia jestmieści pojęciemsię szerszym,w jestramach onatzw. [[skuteczność|skuteczności]] orzeczenia. Nie wszystkie bowiem skutki jednąprawne zorzeczenia formwymagają jegowykonania skuteczności.w drodze jednakprzymusu, są również orzeczenia, które dla swojej skuteczności nie wymagają przeprowadzeniawykonania, postępowaniaa egzekucyjnegonawet ize do tego postępowania zswej istoty się nie nadają. W postępowaniu nieprocesowym zgodnie z art. 521 § 1, że postanowienie orzekające co do istoty sprawy staje się skuteczne, a jeżeli wymaga wykonania – także wykonalne, po uprawomocnieniu się, jeżeli przepis szczególnytego nie stanowi inaczejnadają.
 
'''
Wykonalność orzeczenia jest z reguły następstwem jego [[prawomocność|prawomocności]]. W wykątkowych wypadkach wykonalne może być również orzeczenie nieprawomocne; jeżeli nie wynika to z mocy samego prawa, to niezbędne jest opatrzenie go wówczas [[rygor natychmiastowej wykonalności|rygorem natychmiastowej wykonalności]].
Wykonalność orzeczenia''':
 
1) z reguły po uprawomocnieniu się orzeczenia,
Źródła:
2) a także może w pewnych przypadkach powstać przed uprawomocnieniem się orzeczenia tzw. wykonalność natychmiastowa może wynikać:
* Władysław Siedlecki ''Zarys postępowania cywilnego'', wyd. II, Warszawa 1968, PWN
· z mocy ustawy:
- postanowienia ( art. 360 kpc)
- nakaz zapłaty w postępowaniu nakazowym na podstawie czeku, warrantu lub rewersa, z upływem terminu udzielonego do zaspokojenia tego roszczenia,
· z mocy orzecznia sądowego:
obligatoryjnie:
a) zasądzając alimenty art. 333 § 1 pkt 1 kpc)
b) zasądzając roszczenie uznane przez powoda (art. 333 § 1 pkt 2 kpc)
c) wyrokowi zaocznemu uwzględniającemu powództwo (art. 333 § 1 pkt 3 kpc)
d) zasądzając należność pracownika w sprawach z zakresu prawa pracy (art. 4772 kpc)
fakultatywnie:
a) z urzędu – zasądzając należność z weksla i czeku, warrantu, rewersu, dokumentu urzędowego lub dokumentu prywatnego, uwzględniając powództwo o naruszenie posiadania (art. 333 § 2)
b) na wniosek – gdyby opóźnienie uniemożliwiało lub znacznie utrudniało wykonanie wyroku albo narażało na poważną szkodę ( art. 333 § 3 kpc)
 
[[Kategoria:Prawo]]