Stefan Marcinkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami

▲Urodził się 29 lipca 1924 r. w Suwałkach, zm. 28 kwietnia 2003 r. w Ełku. W czasie okupacji niemieckiej przymusowo pracował na kolei w Korszach (ówczesnych Prusach Wschodnich). W 1945 r. w poszukiwaniu pracy jako kolejarz trafił do Ełku; znalazł tam zatrudnienie, założył rodzinę, zaangażował się w działalność sportową. W 1946 r. był jednym z założycieli Kolejowego Klubu Sportowego(KKS) Ełk ( obecnego klubu MKS Mazur Ełk). We wczesnym okresie angażował się w różne działania sportowe między innymi kolarstwem, lekką atletykę, jednak największą jego pasją była piłka nożna, z którą związał całe swoje życie. Grał w piłkę jeszcze przed wojną i w okresie okupacji, stąd pierwszy mecz w KKS Ełk rozegrał już 01.05.1946 r. z Wojskowym Klubem Sportowym „Mazur” Ełk. 14.07.1946 r. strzelił 3 bramki w meczu z KS „Warmia” Grajewo (3:0). W spotkaniu inaugurującym odnowienie przedwojennego boiska przy ul. Sportowej (nad rzeką), 01.09.46 r. zagrał wraz z KKS Ełk pierwszy mecz ligowy o wejście do A-klasy, która w tym czasie była najwyższą klasę rozgrywek w województwie białostockim. KKS Ełk zakwalifikował się do A-klasy. Stefan Marcinkiewicz grał w A-klasie do końca lat 40-tych. W 1950 r. klub zmienił nazwę i stał się zawodnikiem Zrzeszenia Sportowego „Kolejarz”. 01.06.1952 zadebiutował jako grający trener Kolejarza Ełk, w tym samym roku został również kierownikiem sekcji piłkarskiej klubu. W 1953 r. ukończył kurs instruktorski w Wałczu prowadzony przez trenera reprezentacji Polski Ryszarda Koncewicza i uzyskał uprawnienia trenera. W 1953 r. „Kolejarz” Ełk zwycięża w A-klasie oraz dochodzi do wojewódzkiego finału Pucharu Polski, gdzie przegrywa z Gwardią Białystok 3:4. W roku 1954 Stefan Marcinkiewicz jako zawodnik i trener staje się współautorem zwycięstwa Kolejarza Ełk w A-klasie i historycznego awansu do III ligi. 20.03.1955 Stefan Marcinkiewicz jako zawodnik Kolejarza Ełk rozegrał pierwszy mecz w III lidze: Kolejarz Ełk - AZS AWF Warszawa (2:2). W latach 1956-1958 r. S. Marcinkiewicz ponownie jest trenerem ełckiego klubu, który w 1955 r. znów zmienia nazwę na: Kolejowy Klub Sportowy „Mazur” Ełk. W 1956 r. Stefan Marcinkiewicz kończy karierę zawodniczą. W latach 1961-1968 zostaje etatowym szkoleniowcem Mazura Ełk, który odnosi w tym czasie swoje największe sukcesy. Cztery razy z rzędu w latach 1961-1965 wygrywa ligę okręgową i walczy o drugą ligę. Ogólnie w okresie prowadzenia drużyny przez trenera S. Marcinkiewicza w latach 60-tych Mazur Ełk 5 razy zwycięża w lidze i czterokrotnie zdobywa Puchar Polski na szczeblu wojewódzkim (1962, 1965, 1967, 1968). Po złotym okresie lat 60-tych Stefan Marcinkiewicz parokrotnie wraca na ławkę trenerską drużyny seniorów. Ostatni mecz KS „Mazura” pod jego kierunkiem miał miejsce 23 czerwca 1985 r. z Huraganem Morąg. W sumie prowadził pierwszą drużynę w 334 meczach (189 zwycięstw, 44 remisów, 101 porażek). Z zestawień Jerzego Górko wynika, że Stefan Marcinkiewicz zdobył jako trener najwięcej tytułów mistrza okręgu/województwa (łącznie 7 tytułów w sezonach 1953-1966/67). Pozostaje dotychczas najbardziej utytułowanym trenerem w tej klasie rozgrywek w regionie. Jednak jego najdłuższy epizod trenerski wiąże się z pracą z młodzieżą. Wychował kilka pokoleń ełckich piłkarzy, prowadził drużyny juniorów i trampkarzy, jego wychowankami byli m. in. Andrzej Zgutczyński – reprezentant Polski uczestnik Mundialu w Meksyku w 1986 r., Paweł Sobolewski - obecnie piłkarz Korony Kielce. Formalnie na emeryturę kolejową przeszedł w 1983 r., ale oficjalnie i hucznie zakończył karierę trenerską 20 lat później (05.04.2003 r.). Zmarł niespodziewanie w niespełna 3 tygodnie później. Zostawił żonę, trzech synów i siedmioro wnucząt. Odznaczony był srebrną i złotą odznaką PZPN. Pośmiertnie wybrany w 2003 „Ełczaninem Roku”. Zasłużył na miano zawodnika, organizatora, trenera, przyjaciela i wychowawcy młodzieży, który całe swoje życie, serce i duszę oddał najpopularniejszemu sportowi w Ełku. Jego sportowa działalność w powojennym Ełku trwała nieprzerwanie przez 56 lat.