Konrad Ostrowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Zamieniam Szablon:Przypisy-lista na Szablon:Przypisy |
drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
''' Konrad Ostrowski''' (ur. 19 lutego 1905 w [[Kijów|Kijowie]], zm.
== Życiorys ==
W latach 1926-27 był tancerzem w warszawskim teatrze wodewilowym, występował w 1928-1929 z [[Lili Larys]] w kinoteatrze Momus w Warszawie. Opracowywał choreografię do operetek, m.in. do ''[[Manewry jesienne|Manewrów jesiennych]]'' i ''Krysi leśniczanki''. Około roku 1930 był baletmistrzem rewii w kinoteatrze Hollywood, m.in. "Uśmiechnij się kochanie" (numery ''To nasze morze'', ''Jak na plaży'', ''Sweet Marie'', ''Tyle dni'', ''Kochaj mnie'')
Teatr Popularny w Łodzi gościł Warszawski teatr ''Nowości''z królową operetek [[Lucyna Messal|Lucyną Messal]] i Józefem Redo w lipcu 1932. W tym programie Basia Relska występowała w duecie z Ostrowskim{{r|republika1932}}.
W sezonie 1936 występował w Teatrze Bagatela w Krakowie. Tańczył m.in Wiedeński Walc z Basią Relską. Był też choreografem tej rewii{{r|bagatela1936a}}. W 1937 występował wraz z zespołem artystów warszawskich w Teatrze Bagatela w rewii ''Atak na Kraków''{{r|nowy_dziennik1937a}}. 21 października 1942 ''Nowy Głos Lubelski'' informował, że ''doskonały baletmistrz Konrad Ostrowski oraz primbalerina Irena Topolnicka wykonali na tle zespołu baletowego szereg tańców z doskonałą techniką znamionująca długoletnią rutynę. Występy ich cieszyły się wielkim aplauzem, przy czym taniec - parodia, musiał być powtórzony przy salwach śmiechu''{{r|glos_lubelski1942a}}. Podczas II wojny światowej współpracował w latach 1940–1944 jako tancerz i baletmistrz z jawnymi teatrami Kometa, Niebieski Motyl, Nowości, Maska i Melodia w Warszawie. ▼
Po zakończeniu II wojny światowej Konrad Ostrowski znalazł się we [[Włochy|Włoszech]], gdzie w 1946 pracował został tancerzem i choreografem kierowanej przez [[Feliks Konarski|Feliksa Konarskiego]] Czołówki Teatralnej Polish Parade{{r|parada}}. Następnie wraz z żołnierzami [[2 Korpus Polski (PSZ)|2 Korpusu Polskiego Polskich Sił Zbrojnych]] znalazł się w [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]], gdzie trafił do [[Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia|Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia]], przeznaczonego do przysposobienia zdemobilizowanych żołnierzy do życia cywilnego. W tym czasie występował również jako tancerz w Balecie Anglo-Polskim. 30 listopada 1947 napisał pożegnalny list i popełnił samobójstwo, wieszając się na gałęzi w lasku w pobliżu obozu polskiego w Penn Wood pod [[Amersham]]{{r|dziennik}}. 6 grudnia 1947 został pochowany na cmentarzu wojskowym w [[Aldershot]]{{r|nekrolog|grob}}. Niektóre źródła błędnie podają, że został rozstrzelany podczas powstania warszawskiego{{r|terpsychora|sempolinski|pam|rom}}.
▲21 października 1942 ''Nowy Głos Lubelski'' informował, że ''doskonały baletmistrz Konrad Ostrowski oraz primbalerina Irena Topolnicka wykonali na tle zespołu baletowego szereg tańców z doskonałą techniką znamionująca długoletnią rutynę. Występy ich cieszyły się wielkim aplauzem, przy czym taniec - parodia, musiał być powtórzony przy salwach śmiechu''{{r|glos_lubelski1942a}}.
== Przypisy ==
{{Przypisy|
<ref name=dziennik> ''Samobójstwo tancerza'', „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” 1947, nr 287, s. 4.</ref>
<ref name=grob> [https://www.findagrave.com/memorial/11994672/konrad-ostrowski Private Konrad Ostrowski], Find A Grave.</ref>
<ref name=nekrolog> ''Konrad Ostrowski'' (nekrolog), „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” 1947, nr 288, s. 4.</ref>
<ref name=pam> Pamiętnik teatralny 1963 zeszyty 1-4, s. 188, 189, 193, 197, 203 </ref>
<ref name=parada> ''Polish Parade 1946. Revue'', 1946.</ref>
<ref name=rom> K. Roman: Pamiętniki, rękopis, Instytut Sztuki PAN. </ref>
<ref name=terpsychora> Terpsychora i lekkie muzy, Bożena Mamontowicz-Łojek, Polskie Wydawn. Muzyczne, 1972 </ref>
Linia 27 ⟶ 29:
{{SORTUJ:Ostrowski, Konrad}}
[[Kategoria:Polscy artyści kabaretowi]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1905]]
[[Kategoria:Zmarli w 1947]]
| |||