Majorian: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m kat. |
m →Śmierć: drobne techniczne |
||
Linia 75:
[[2 sierpnia]] 461 roku [[Rycymer]] brutalnie pozbawił go władzy. Po 5 dniach znęcania się i upokarzania rozkazał go ściąć{{odn|Krawczuk|1991|s=548}}, rozpuściwszy wcześniej pogłoskę o tym, jakoby były władca zmarł na [[Dyzenteria|dyzenterię]].
Ciało Juliusza Waleriusza Majoriana spoczęło w skromnym marmurowym grobowcu, ale pamięć o cesarzu pozostała zwłaszcza wśród historyków bizantyńskich. Majorian był praktycznie jedynym z kilkunastu cesarzy zachodniorzymskich, którzy podjęli energiczne, konsekwentne i zdecydowane działania mające ocalić Rzym przed upadkiem. [[Aleksander Krawczuk]] w ''Poczcie cesarzy rzymskich'' pisze: „(...) upadek Majoriana był jeszcze jednym z ciosów godzących wówczas w sam byt cesarstwa zachodniorzymskiego. Postać jego bowiem bez zastrzeżeń zasługuje na szacunek. A [[Ernest Stein]], jeden z najwybitniejszych znawców historii późnego cesarstwa, twierdzi nawet, że choć wysiłki Majoriana były daremne, to jednak wart jest on podziwu jako ostatni w dziejach Zachodu rzymskiego prawdziwie wielki
Następcą Majoriana został z woli Rycymera w listopadzie 461 bezwolny [[Libiusz Sewer]]{{odn|Pawlak|2010|s=60}}.
|