Wojciech Rubinowicz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Linki zewnętrzne: kat. |
jan |
||
Linia 29:
Po zakończeniu działań wojennych powrócił w 1918 na krótko do Czerniowiec, które znalazły się w granicach [[Rumunia|Rumunii]]. W 1919 wyjechał do [[Wiedeń|Wiednia]]. W 1921 ożenił się z dr Elżbietą Norst.
W latach 1919–1920 pracował w [[Kopenhaga|Kopenhadze]] u [[Niels Bohr|Nielsa Bohra]], w latach 1920–1922 na zaproszenie prof. Plemelja został profesorem na [[Uniwersytet Lublański|uniwersytecie]] w [[Lublana|Lublanie]] ([[Słowenia]]), w 1922 powołany na katedrę fizyki teoretycznej na Wydziale Ogólnym [[Politechnika Lwowska|Politechniki Lwowskiej]]. W roku akademickim 1924–1925 odmówił wygłaszania wykładów w proteście przeciw nagonce na jego żonę. W 1931 urodził się syn Jan, od roku 1955 architekt, od roku 1996 emeryt i tłumacz, od roku 2009 wikipedysta "Szczebrzeszynski".
W 1937 powołany na katedrę fizyki teoretycznej na [[Uniwersytet Lwowski|uniwersytecie Jana Kazimierza]] we [[Lwów|Lwowie]]. Po zajęciu Lwowa przez [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], w latach 1939–1941 i 1944–1945, profesor Uniwersytetu Lwowskiego, podczas okupacji hitlerowskiej (1941–1944) w [[Tajne nauczanie|tajnym nauczaniu]]. Od maja 1946 profesor mechaniki teoretycznej na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]. W latach 1950–1953 także profesor Instytutu Matematycznego w Warszawie. Od 1960 na emeryturze. Zmarł 13 października 1974. Wojciech Rubinowicz spoczywa na [[Cmentarz Powązkowski w Warszawie|Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie]] (kw. 216–I–13)<ref>{{cytuj książkę |inni = (red.)| tytuł = Cmentarz Powązkowski w Warszawie| url = |wydawca = Krajowa Agencja Wydawnicza| rok = 1984| strony = | rozdział = | nazwisko r = | imię r = | isbn = 83-03-00758-0}}</ref>.
| |||