Wikipedysta:Happysnufkin/Talasm (upiór): Różnice pomiędzy wersjami

 

''Talasym'', który pojawił się na skutek zamurowania kobiety często śpiewa, płacze albo mruczy, podczas gdy duch powstały po zamurowaniu mężczyzny gra na [[Kaval|kavale]] lub dudach. W ciągu dnia duchy ukrywają się na strychu, w piwnicy, w szopach i stodołach (ludność Bułgarii tradycyjnie zajmowała się rolnictwem). W niektórych (których konkretnie?) regionach ''talasmy'' uznaje się za [[nawie]]. Według tego wariantu są to duchy szukające spokoju i schronienia - kiedy znajdą odpowiedni dom, trudno je stamtąd wypędzić. Tego rodzaju ''talasmy'' robią wszystko, żeby zniechęcić do tego domowników: hałasują, jęczą i psocą (podobnie jak zachodnioeuropejski [[poltergeist]]). Według wierzeń bułgarskich, aby pozbyć się ''talasma'' gospodarz musi go zwabić do przygotowanego uprzednio stołu i okłamać, mówiąc, że domownicy organizują wesele. Następnie gospodarz powinien wstać i oznajmić, że już czas iść na przyjęcie – po czym odejść do odległej, leśnej chaty (kiedyś takie miejsca były bardzo popularne – stanowiły schronienie m.in. myśliwych, pasterzy i drwali).  Na miejscu mężczyzna otwiera drzwi, zaprasza ''talasma'' do środka, zostawia mu trochę jedzenia i splątanej włóczki i zamyka drzwi od zewnątrz pod pretekstem sprowadzenia gości weselnych. Wierzy się, że ''talasmy'' to prawdziwe gospodynie i gospodarze, nie potrafią więc zdzierżyć niedokończonych prac domowych albo robótek ręcznych. Wszystko, co porozrzucane lub splątane naprawiają i porządkują, także poplątana włóczka na długo odwróci ich uwagę. Dlatego uważa się, że wchodzenie do cudzych domów w lesie jest niebezpieczne – jeśli ktoś porzucił tam swojego ''talasma'', to duch wróci do domu zbłąkanego wędrowca razem z nim.