Lotus Omega: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Braniewiak (dyskusja | edycje) lit. |
|||
Linia 38:
W 1986 roku [[Stany Zjednoczone|amerykański]] koncern [[General Motors]] przejął [[Wielka Brytania|brytyjską]] markę [[Lotus Cars|Lotus]]<ref name="autokult">{{cytuj stronę | url = http://autokult.pl/2012/03/22/lotus-omega-z-drugiej-reki | tytuł = Lotus Omega [z drugiej ręki] | autor = Bartosz Pokrzywiński |data = 2012-03-22 | data dostępu = 2014-10-18 | opublikowany = autokult.pl}}</ref> w celu podniesienia prestiżu [[Niemcy|niemieckiej]] marki [[Opel]] w sportach samochodowych oraz wyprodukowania godnego rywala [[BMW M5 E34]]. Lotus Omega jest to zmodyfikowany Opel Omega A. Nad prototypem intensywne prace miały miejsce w 1989 roku. Ówcześnie zakładano wyposażyć pojazd w silnik o pojemności 3638 cm³ i mocy 360 KM przy 5800 obr./min i moment obrotowy ponad 500 Nm przy 3800 obr/min. [[Prędkość maksymalna]] prototypu wynosiła około 286 km/h. Prototypowy Lotus także posiadał bardziej sportowe siedzenia Recaro typ C (classic), obszyte skórą i elektrycznie regulowane. Tablica rejestracyjna powędrowała na błotnik, a nie jak w oryginalnym modelu między tylne światła. Ponadto przód auta posiadał mniejsze wloty powietrza, a także [[światła przeciwmgłowe|lampy przeciwmgielne]] zamontowane w zderzaku. Oficjalną premierę pojazd miał podczas targów motoryzacyjnych w [[Genewa|Genewie]] w 1989 roku<ref name="autokult" />.
Produkcja pojazdu rozpoczęła się w 1990 roku. Początkowo zakładano powstanie 1100 sztuk pojazdu<ref name="autocentrum" /> jednak z powodu [[Recesja gospodarcza|recesji]] na początku lat 90. wyprodukowano zaledwie 950 egzemplarzy (część była pojazdami testowymi, część była przeznaczona na rynek angielski z kierownicą po prawej stronie). Z powodu swojej niezwykłości i dla podkreślenia prestiżu marki Lotusa każdy samochód posiadał swój unikatowy numer w postaci 0XXX wytłoczony na klapie schowka. Oferowane nagłośnienie wyprodukowała firma Blaupunkt model Memphis SQR-88 (4x20W) z kolorem podświetlenia pasującym do oświetlenie kabiny Omegi. Wyprodukowano 630 sztuk niemieckiej wersji Opel Lotus Omega oraz 320 sztuk angielskiego Vauxhall Lotus Carlton, łącznie 950 sztuk. Samochód produkowany był tylko w jednym kolorze "Imperial Green<ref name="autokult" />" – bardzo ciemnym zielonym, który przy prawie dowolnym kącie patrzenia wydawał się być czarny.
== Nadwozie / Podwozie ==
| |||