Znak ironii: Różnice pomiędzy wersjami

W 1668 roku Brytyjczyk [[John Wilkins]] w manifeście „An Essay towards a Real Character and a Philosophical Language” zaproponował użycie [[Wykrzyknik|odwróconego wykrzyknika]] (¡) jako znaku ironii. Kolejną próbę stworzenia znaku ironii podjął w 1841 roku Belg Marcelin Jobard, zaproponował on użycie [[Ideogram|ideogramu]] przypominającego choinkę odwróconą do góry nogami. W 1899 francuski poeta Alcanter de Brahm (znany także jako Marcel Bernhardt) zaproponował użycie point d’ironie, -który z lustrzanegoczasem wyewoluował w lustrzane odbicia znaku zapytania (⸮), znak ten służył do oznaczenia ironii i sarkazmu, znak ten znalazł się między innymi w jednym z wydań [[Éditions Larousse|Larousse'a]]<ref>{{Cytuj |tytuł = Wykrzyknik nie wystarczy. Znak interpunkcyjny dla Jerzego Kaliny |data dostępu = 2021-02-10 |opublikowany = tygodnik.tvp.pl |url = https://tygodnik.tvp.pl/50037809/wykrzyknik-nie-wystarczy-znak-interpunkcyjny-dla-jerzego-kaliny |język = pl}}</ref>. W 1966 roku Francuz Hervé Bazin użył greckiej litery [[Psi (litera)|psi]] z kropką na spodzie do zaznaczenia sarkazmu. W marcu 2007 roku Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlandse Boek wprowadziła znak ironii w formie przetrąconego wykrzyknika (ironieteken). Motywowane jest to używaniem w [[Język niderlandzki|języku niderlandzkim]] wykrzyknika w nawiasach do określania ironii (!). W 2010 roku powstał SarcMark przypominający odwróconą szóstkę z kropką w środku. Żaden z tych znaków nie jest szeroko używany<ref>{{Cytuj |tytuł = Nieistniejący znak ironii i sarkazmu |data = 2018-10-31 |data dostępu = 2021-02-10 |opublikowany = Łowca Słów |url = http://www.lowcaslow.pl/nieistniejacy-znak-ironii-i-sarkazmu/ |język = pl-PL}}</ref>.

Plik:Irony mark full.svg|Lustrzane odbicie pytajnika (ewolucja znaku zaproponowanego przez Alcanter'a de Brahm'a)

Plik:Point d'ironie de Alcanter de Brahm.svg|Nieznacznie zmieniony znakZnak zaproponowany przez Alcanter'a de Brahm'a