Łada (mitologia): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 6:
Bóstwo imieniem Łada wzmiankowane jest również przez [[Maciej Miechowita|Macieja Miechowitę]], który w swojej ''Kronice Polskiej'' opisał rzekomy kult bóstw greckich pośród Polaków, utrzymując że Łada jest w istocie [[Leda (mitologia)|Ledą]], a nie [[Mars (mitologia)|Marsem]], oraz matką [[Lel i Polel|Lela i Polela]]. O trójcy bóstw noszących imiona ''Łada'', ''Boda'' i ''Leli'', które miały być czczone na [[Łysa Góra (Góry Świętokrzyskie)|Łysej Górze]], mówi też XVI-wieczna ''Powieść świętokrzyska''<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Szyjewski| imię = Andrzej| tytuł = Religia Słowian| wydawca = Wydawnictwo WAM| miejsce = Kraków| rok = 2004| strony = 229| isbn = 83-7318-205-5}}</ref>.
Istnienie kultu Łady i jej ewentualne funkcje do dzisiaj są przedmiotem dyskusji wśród badaczy. [[Aleksander Brückner]] odrzucił autentyczność bóstwa uznając, że słowo ''łada'' jest archaizmem oznaczającym „oblubienicę”, „kochankę”, „żonę”, ale także „oblubieńca”, „męża”, jako że według niego jest to [[rzeczownik dwurodzajowy]]. Posiłkuje się przy tym przykładami z [[język staroczeski|języka staroczeskiego]] i [[język ruski|staroruskiego]]. Wskazuje również, że słowo ''łado'' było stałym elementem obrzędowych pieśni weselnych<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Brückner| imię = Aleksander|autor link = Aleksander Brückner| tytuł = Mitologia słowiańska i polska| wydawca = PWN| miejsce = Warszawa| rok = 1985| strony = 225| isbn = 83-01-06245-2}}</ref>. Z kolei [[Boris Rybakow]] przyjął autentyczność Łady jako bóstwa żeńskiego związanego z miłością i wegetacją.
== Przypisy ==
| |||