Królestwo Chorwacji: Różnice pomiędzy wersjami

Królestwo Chorwacji powstało w [[925]], kiedy to papież [[Jan X (papież)|Jan X]] koronował [[Tomisław Chorwacki|Tomisława Chorwackiego]] i istniało jako niezależny podmiot polityczny przez blisko dwa stulecia. Historia królestwa obfitowała w konflikty z [[Republika Wenecka|Republiką Wenecką]], [[Historia Bułgarii w średniowieczu|Bułgarią]], [[Królestwo Węgier|Węgrami]] i, okazjonalnie, z [[papież|papiestwem]]. W [[1102]] roku, po kryzysie sukcesyjnym rodzimej dynastii [[Trpimirowicze|Trpimirowiczów]] Chorwacja de facto straciła swoją niepodległość w następstwie [[unia personalna|unii personalnej]] z [[Królestwo Węgier|Królestwem Węgier]].

 

 

Po roku [[1849]], [[Królestwo Slawonii]] i Królestwo Chorwacji zostały uznane jako oddzielne [[kraj koronny|kraje koronne]] [[Cesarstwo Austrii|Cesarstwa Austriackiego]]. Zgodnie z [[Ugoda węgiersko-chorwacka|węgiersko-chorwackim]] porozumieniem zawartym w [[1868]], Królestwo Slawonii wraz z Królestwem Chorwacji (początkowo także wraz z [[Królestwo Dalmacji|Królestwem Dalmacji]], stąd pozostała nazwa) jako „''[[Trójjedyne Królestwo Chorwacji, Slawonii i Dalmacji]]''” stała się Krajem Korony św. Stefana (węgierskiej części dualistycznej monarchii [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]), zachowując jednakże pewną dozę suwerenności np. posiadało pełną autonomię w sprawach administracji, sądownictwa, wyznania czy szkolnictwa.