Magnencjusz: Różnice pomiędzy wersjami

{{Władca infobox

|władca = Magnencjusz

|wikicytaty =

}}

 

Jego ojciec był [[Brytowie|Brytem]], a matka [[Frankowie|Frankijką]]. Jego żoną była [[Justyna (cesarzowa rzymska)|Justyna]], późniejsza żona [[Walentynian I|Walentyniana I]]. Był [[komes]]em w dwóch legionach – Joviani i Herculiani. Cudem uniknął zamordowania przez żołnierzy (z inspiracji cesarza [[Konstans (cesarz rzymski)|Konstansa]]). Wywołał bunt legionów. Kiedy cesarz Konstans dowiedział się o buncie, uciekł do miasta Helena w [[Pireneje|Pirenejach]]. Jednak ludzie Magnecjusza doprowadzili do jego śmierci w styczniu 350 roku. Uzyskując pełnię władzy na zachodzie Magnencjusz obwołał się [[Cesarze rzymscy|cesarzem rzymskim]] w 350 roku. Nowy cesarz, [[Konstancjusz II]], zastanawiał się, czy walczyć z [[Persowie|Persami]] na wschodzie, czy z buntem Magnencjusza. Siostra Konstancjusza zaproponowała, by cesarzem ogłosić również [[Vetranio]] – stało się tak 1 marca 350 roku. Rozmowy między Vetranio i Konstancjuszem nie przebiegały prawidłowo. Wojska ich spotkały się 25 grudnia 350 roku. Konstancjusz przekonał legiony i samego Vetranio, by uznali go za prawowitego i jedynego cesarza.

 

Do 3 lipca 353 roku Konstancjusz pozostawał w Mediolanum (ob. [[Mediolan]]), później pomaszerował na Galię. Stoczył bitwę z wojskami Magnencjusza. Magnencjusz przegrał i uciekł do Lugdunum (ob. [[Lyon]]), gdzie jego żołnierze chcieli go poddać prawowitemu cesarzowi.

 

== Zobacz też ==