Asakusa-jinja: Różnice pomiędzy wersjami

Usunięta treść Dodana treść
utworzenie hasła
(Brak różnic)

Wersja z 23:20, 22 lut 2021

Asakusa-jinja (jap. 浅草神社)chram[a] shintō w Tokio, w okręgu specjalnym Taitō, w Japonii[1].

Asakusa-jinja
浅草神社
Ilustracja
honden w chramie
Państwo

 Japonia

Miejscowość

Tokio

Typ budynku

chram

Rozpoczęcie budowy

XII wiek

Ukończenie budowy

1649

Położenie na mapie Tokio
Mapa konturowa Tokio, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Asakusa-jinja”
Położenie na mapie Japonii
Mapa konturowa Japonii, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Asakusa-jinja”
Położenie na mapie prefektury Tokio
Mapa konturowa prefektury Tokio, po prawej znajduje się punkt z opisem „Asakusa-jinja”
Ziemia35°42′54,50″N 139°47′50,77″E/35,715139 139,797436
Strona internetowa

Historia

Historia chramu jest blisko związana z historią sąsiedniej świątyni buddyjskiej Sensō-ji. Bracia Hamanari i Takenari Hinokuma oraz Haji no Matsuchi w 682 odnaleźli posąg bogini miłosierdzia Kannon i zbudowali pierwszą świątynię. Z czasem ci trzej mężczyźni zostali deifikowani, a ku czci ich kami wzniesiono, przypuszczalnie pod koniec XII wieku, chram Asakusa. Z tego powodu inną nazwą chramu jest Sanja-sama, czyli Sanktuarium Trzech Bogów, a głównym świętem chramu jest Sanja Matsuri, w maju[1].

Obecne budynki chramu powstały w 1649 na polecenie sioguna Iemitsu Tokugawy. Od tego czasu chram przetrwał bez żadnych zniszczeń największe katastrofy (np. trzęsienie ziemi w Kantō (1923) i bombardowanie Tokio w 1945), które zniszczyły sąsiednią świątynię Sensō-ji. To sprawiło, że ​​budynki chramu należą do najstarszych obiektów architektonicznych w Tokio. Chram jest zbudowany w stylu "japońskiego baroku" gongen-zukuri. Wnętrze saktuarium ozdabiają malowidła mitycznych stworzeń, takich jak feniksy i smoki. Na terenie chramu znajdują się dwa wyjątkowe posągi komainu (lwów-psów), które stoją blisko siebie pod jednym parasolem. Nazywa się je Meoto Komainu, co oznacza "małżeństwo lwów-psów", a ludzie proszą je o szczęśliwe małżeństwo i odwzajemnioną miłość[1].

Uwagi

  1. W piśmiennictwie polskim dot. Japonii przyjęto słowo „chram” jako tłumaczenie jinja, a słowo „świątynia” – buddyjskiej tera (o-tera). Podobnie jest w innych językach, w tym w języku angielskim: jinja → „shrine”, tera → „temple”.

Przypisy