Kościół św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Rzymie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Emptywords (dyskusja | edycje) Znacznik: Wycofanie zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 71:
Inicjatorem powstania polskiego kościoła w Rzymie był kard. [[Stanisław Hozjusz]], który podczas Roku Jubileuszowego 1575 zauważył, że Polacy, w odróżnieniu od innych narodów mających swoje placówki duszpasterskie w Wiecznym Mieście, nie mają miejsca, w którym mogliby znaleźć wsparcie. Na prośbę kard. Hozjusza papież [[Grzegorz XIII]] przeznaczył na polski kościół świątynię pw. S. Salvatore dei Pensili, zbudowaną na fundamentach rzymskiego teatru prawdopodobnie w IV w. Został on przejęty przez kard. Hozjusza 6 grudnia 1578, po czym rozpoczęto jego remont. Kościół ten był w złym stanie i odbudowa była prowadzona prawie od fundamentów. Fundusze na odbudowę przeznaczyli królowie Polski [[Anna Jagiellonka]] i [[Stefan Batory]] oraz rody magnackie. Po śmierci kard. Hozjusza dzieło dokończył jego sekretarz ks. inf. Stanisław Reszka. Odbudowaną świątynię konsekrował w 1591 biskup krakowski kard. [[Jerzy Radziwiłł (biskup)|Jerzy Radziwiłł]]. Przy kościele powstało hospicjum wspierające polskich pielgrzymów i studentów.
Obecny wygląd kościół uzyskał po przebudowie w 1757, a współczesny wystrój świątyni pochodzi z czasów panowania [[Stanisław August Poniatowski|Stanisława Augusta Poniatowskiego]] (którego herb [[Ciołek (herb szlachecki)|Ciołek]] umieszczony jest nad [[prezbiterium]]). Do 1764 roku rektorem kościoła był ks. Adam Łętowski, późniejszy kanonik krakowski i bobowski, syn [[Stanisław Łętowski (zm. 1786)|Stanisława Łętowskiego]] - podwojewodziego krakowskiego.
Trudne czasy dla kościoła nadeszły po rozbiorach Polski. [[Napoleon Bonaparte]] po zajęciu Rzymu wyrzucił mieszkańców hospicjum, kwaterując w nim wojsko. Po [[Kongres wiedeński|kongresie wiedeńskim]] budynki przejął car Rosji (jako król Polski). Kościół został zamieniony na cerkiew prawosławną, a hospicjum stało się rosyjskie (Ospizio Imperiale di S. Stanislao per Pellegrini della Nazione Russa). Większość wartościowych przedmiotów należących do kościoła zostało sprzedane przez Rosjan.
| |||