Kościół św. Antoniego z Padwy we Wrocławiu: Różnice pomiędzy wersjami

|zabytek = A/1297/18 z dnia 28.11.1947 i z 23.10.1961<ref>{{Cytuj stronęr|url= http://www.nid.pl/pl/Informacje_ogolne/Zabytki_w_Polsce/rejestr-zabytkow/zestawienia-zabytkow-nieruchomych/DLN-rej.pdf |tytuł= Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego|data dostępu=2010-01-25}}</ref>

|współrzędne = 51°6′33″N06′33″N 17°1′27″E01′27″E

'''Kościół św. Antoniego z Padwy''' – świątynia rzymskokatolicka (od lat [[II wojna światowa|powojennych]] używana przez parafię pod wezwaniem '''św. Mikołaja''') przy ulicy św. Antoniego 30 we [[Wrocław]]iu, zbudowana w latach [[1685]]-–[[1692|92]] pod kierunkiem arch. Mateusza Bienera według projektu nieznanego architekta włoskiego w stylu [[architektura baroku|barokowym]] przy ówczesnym [[klasztor]]ze [[zakon]]u [[franciszkanie|franciszkanów]] reformatów, postawionym tu nieco wcześniej (w latach [[1679]]-–[[1681]] i dokończonym w [[1694]]). W sto lat później, w [[1792]], franciszkanie zmuszeni byli odstąpić swój klasztor [[elżbietanki|elżbietankom]], które pozostawały tu aż do roku [[1945]]. Wtedy przejęli go [[salezjanie]], a w [[1953]] oni z kolei zmuszeni zostali oddać klasztor na potrzeby [[Dom akademicki|domu studenckiego]] [[Uniwersytet Wrocławski|wrocławskiego Uniwersytetu]]. W 1998 dzięki decyzji kardynała Henryka Gulbinowicza przejęli go [[paulini]].

Kościół, wciśnięty w ciąg kamienic i przez to trudny do dostrzeżenia, ma szerokość ok. 18 metrów, długość 30, a wysokość sklepienia 17. Kwadratowa w rzucie wieża nie jest wysoka, a ponieważ znajduje się w głębi, przy chórze, to trudno ją dostrzec z ulicy. Nad portalem znajduje się figura patrona kościoła, [[Święty Antoni Padewski|św. Antoniego z Padwy]] (od jego imienia wzięła w [[1718]] nazwę cała ulica, przedtem nazywana ''Hundstrasse''&nbsp;–&nbsp;"Psia"„Psia”), natomiast obecnie patronem [[parafia|parafii]] ([[katolicyzm|rzymskokatolickiej]]) tego kościoła jest [[Mikołaj z Miry|św. Mikołaj]].

W kościele znajdują się 17-głosowe organy pneumatyczne, zbudowane w 1997 r. przez wrocławskiego organmistrza Antoniego Szydłowskiego. Wykorzystują one oryginalny prospekt z pierwotnego instrumentu, będącego dziełem Josepha Eberhardta ze Zgorzelca z lat 1750-52.<ref>1750–1752{{Cytuj r|tytuł = Wrocław ( Kościół św. Antoniego z Padwy) |data dostępu = 2021-02-27 |opublikowany = musicamsacram.pl |url = https://musicamsacram.pl/instrumenty/opis/887-Wroclaw-Kosciol-sw-Antoniego-z-Padwyms}}</ref>.

Pierwsza wzmianka o dzwonach w tym kościele pochodzi z 1695 roku, kiedy to kościół św. Antoniego otrzymał 2 dzwony odlane przez Siegmunda Götza. Niestety w 1917 roku zostały one zarekwirowane i przetopione na amunicję. W 1925 roku w wieży pojawiły się dwa nowe, lecz mniej okazałe dzwony, które nie przetrwały II wojny światowej. Obecnie kościół św. Antoniego posiada trzy dzwony. Dwa z nich znajdują się w wieży, natomiast trzeci, niewielki i bezimienny dzwon znajduje się na emporze w prezbiterium.<ref>{{Cytuj r|tytuł = Wroc�aw Stolica �l�ska - WROC�AW, Dolno�l�ski Portal Wroc�awia |data dostępu = 2021-02-27 |opublikowany = slaskiwroclaw.pl |url = http://slaskiwroclaw.pl/index5.php?wiersz=16sw}}</ref>.

{{Przypisy}}|