49 382
edycje
(→Historia Parku: drobne redakcyjne) |
|||
W roku 1881 utworzono drugą część tego cmentarza, zlokalizowaną po przeciwnej (zachodniej) stronie ''Gräbschener Straße''. Obszar ten zachował swoją rolę do dzisiaj – jest to [[Cmentarz Grabiszyński]] (określany też niekiedy, ze względów historycznych, jako "Cmentarz Grabiszyński II"). Cmentarz Grabiszyński nie wchodzi w skład Parku, choć sąsiaduje z nim przez ulicę.
W roku 1916 rozpoczęto użytkowanie trzeciej części [[Nekropola|nekropolii]], po wojnie nazywanej Cmentarzem Grabiszyńskim III, położonej po wschodniej stronie ulicy Grabiszyńskiej, na południowym skraju najstarszej części kompleksu cmentarnego (Cmentarza Grabiszyńskiego I), na południe od szkółki roślin. Centralny element cmentarza stanowiło [[krematorium]]{{u|pom}} wybudowane w [[1926]] r. według projektu [[Richard Konwiarz|Konwiarza]] W [[1927]] r. w jednej z wolnych kwater na południowym skraju nekropolii urządzono [[Cmentarz Żołnierzy Włoskich we Wrocławiu|Cmentarz Żołnierzy Włoskich]], zmarłych w niewoli niemieckiej pod koniec I wojny światowej, który dziś, wraz z niewielką kwaterą grobów dziecięcych znajdującą się przy pętli tramwajowej, stanowi jedyny zachowany element dawnej nekropolii. W latach 1946‒1949 obok nekropolii włoskiej urządzono [[Francuski cmentarz wojenny we Wrocławiu|Francuski cmentarz wojenny]]{{u|fra}}. Tereny Cmentarza Grabiszyńskiego III stanowią obecnie zasadniczą część Parku Grabiszyńskiego.
== Stan aktualny==
|