Modernizm w Polsce: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
txt |
txt |
||
Linia 75:
* [[Okrąglak w Poznaniu|Dom Towarowy ''Okrąglak'']] w [[Poznań|Poznaniu]], [[Marek Leykam]], 1949-1954
* Liceum im. Jose Marti przy ulicy Staffa 111 w Warszawie, Jan Zdanowicz, 1961. Jest jedyną szkołą z czasów Polski Ludowej o całkowicie przeszklonych elewacjach i z tarasami rekreacyjnymi na dachach<ref>Architektura w Warszawie. Lata 1945–1965. Marta Leśniakowska.</ref>. Budynek cechuje wyraźna inspiracja [[Bauhaus]]em. Przykład nietypowej formy architektonicznej wyróżniającej się pozytywnie z typowej i miernej architektury szkół polskich w czasach socjalizmu. Po latach wszystkie detale całej kompozycji w tym niektóre przeszklenia zostały usunięte i niegdyś piękna szkoła upodobniła się do typowych szkół [[Szkoła tysiąclecia|„tysiąclatek”]]<ref>http://cargocollective.com/powojennymodernizm/Liceum-im-Jose-Marti-Leopolda-Staffa-111.</ref>.
* Szkoła tysiąclecia w Warszawie (IX Liceum Ogólnokształcące i Szkoła Podstawowa nr 171) przy ul. Emilii Plater 29, [[Jan Zdanowicz]], 1961. Nietypowy projekt architektoniczny, będący rzadką próbą przełamania monotonii budynku szkolnego poprzez bogate rozrzeźbienie brył, budowę podcieni wzdłuż fasad zamiast typowych suteren, zastosowanie białego tynku kontrastującego z czerwonym klinkierem zamiast typowego szarego betonu, zastosowanie balkonów na wszystkich piętrach oraz podwyższenie sufitów i wyposażenie ich w świetliki, co wpłynęło na komfort użytkowania zarówno przez uczniów, jak i kadrę pedagogiczną. Ponadto kolumny między oknami rozmieszczone są rzadko, aż co trzy okna dzięki czemu wyraźnie zwiększono powierzchnię przeszkleń w porównaniu do innych budynków tamtych czasów. Budynek wyróżnia się wyjątkową formą i funkcją z typowych szkół „tysiąclatek”<ref>Marta Leśniakowska Architektura w Warszawie. Lata 1945–1965, Warszawa 2003.</ref>.
* [[Ściana Wschodnia w Warszawie]] (Wars, Sawa, Sezam, Junior, Rotunda PKO, kino „Relax”, biurowiec „Uniwersal”), ul. Marszałkowska 100–122, [[Zbigniew Karpiński]] z zespołem, 1962–1969<ref>{{Cytuj książkę |autor = Nikolaus Pevsner |tytuł = Historia architektury europejskiej |wydawca = Wydawnictwo „Arkady” |miejsce = Warszawa |rok = 1980 |strony = 352 |tom = 2 |isbn = 83-213-2983-7}}</ref>
* [[Supersam w Warszawie]] przy [[plac Unii Lubelskiej w Warszawie|placu Unii Lubelskiej]], [[Jerzy Hryniewiecki]] i [[Wacław Zalewski]], 1959-1962 (obiekt zburzony)
Linia 81 ⟶ 82:
* Wieżowiec przy al. Jerzego Waszyngtona 2b w Warszawie, Marek Leykam, 1963 – jedyny blok mieszkalny w Polsce Ludowej z całkowicie szklaną fasadą wzorowaną na architekturze amerykańskiej lat 50. XX wieku ([[Ludwig Mies van der Rohe]]). Na skutek awarii i braku zachodnich materiałów budowlanych wysokiej jakości zamurowano przeszklenia w latach 70. XX w.
* [[Hotel „Cracovia”]] (1959-65) i [[Kino „Kijów”]] (1959-67) w Krakowie, proj. [[Witold Cęckiewicz]]
* Dom wielorodzinny Spółdzielni Mieszkaniowej Pracowników Polskiej Akademii Nauk w Warszawie przy ul. Wiejskiej 20, Jerzy Gieysztor, 1964 – nietypowy [[blok mieszkalny]] z dużymi, dwustronnymi, trójstronnymi i czterostronnymi lokalami oferujący standard luksusowej modernistycznej kamienicy, wyposażony w taras wypoczynkowy i basen na dachu oraz liczne sklepy na parterze i spełniający wszystkie cechy dzieł [[Le Corbusier]]a był wyjątkiem w Polsce Ludowej. Wszystkie mieszkania w tym budynku są -co najmniej- dwustronne, a pokoje są szerokie co należało ówcześnie do rzadkości<ref>Marta Leśniakowska Architektura w Warszawie. Lata 1945–1965, Warszawa 2003.</ref>.
* [[Dom Meblowy „Emilia” w Warszawie|Dom Meblowy „Emilia”]] w Warszawie, proj. Marian Kuźniar, Czesław Wegner, 1967–1969
* [[Spodek (hala widowiskowa)|Hala widowiskowo-sportowa ''Spodek'']] w Katowicach, [[Maciej Gintowt]], [[Maciej Krasiński]], 1964-1971 – jeden z pierwszych w skali światowej obiektów z dachem zrealizowanych w systemie [[tensegrity]], w formie wielkiej nachylonej półczaszy nakrytej płaszczyzną zawieszoną na napiętych na obwodzie linach.
| |||