Historia książki: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Indie: drobne merytoryczne + przypis
Linia 48:
=== Indie ===
W Indiach pisano na liściach palmowych, wysuszonych i natartych olejkiem{{odn|Dahl|1965|s=21}}. Powierzchnię liścia nacinano rylcem lub trzcinowym piórem, a następnie wcierano czarny pigment{{odn|Cave|Ayad|2015|s=34}}. Pisma na liściach palmowych przechowywano w koszach. ''Kanon palijski'', zbiór nauk [[Budda|Buddy]] spisany ok. pierwszego wieku p.n.e. w [[Sri Lanka|Sri Lance]]{{odn|Robinson|Johnson|Thanissaro|2005|s=77}} w języku [[język pali|pali]], nosi nazwę [[Tipitaka|Tipiṭaka]], co oznacza „trzy kosze”{{odn|Hazen|2003|s=22}}.
 
=== Syria, Fenicja i Palestyna ===
Państwa na wschodnim wybrzeżu Morza Śródziemnego leżały w orbicie wpływów i kontaktów handlowych zarówno Mezopotamii, gdzie stosowano pismo klinowe, jak i Egiptu, gdzie posługiwano się hieroglifami. W użyciu było także lokalne [[pismo piktograficzne]]. Na tych terenach powstały pierwsze [[alfabet|pisma alfabetyczne]].
 
* W mieście [[Ugarit]] (obecnie Ras Szamra w [[Syria|Syrii]]) odkryto ponad 200 tysięcy tabliczek z pismem klinowym, z czego ponad 200 (datowanych na XIV-XIII wiek p.n.e.) zawierało zestaw znaków ograniczony do około 30{{odn|Saggs|1989|s=77}} (29{{odn|Dahl|1965|s=21}}), co wskazuje na alfabetyczny system pisma.
* Odkryte w kopalni miedzi na górze [[Synaj]] pismo wzorowane na egipskich hieroglifach z ok. 1500 roku p.n.e. uważane jest za pośredni etap pomiędzy pismem egipskim a pismami semickimi{{odn|Encyklopedia wiedzy o książce|1971|s=1891}}.
* Jednym z wczesnych zabytków pisma fenickiego jest inskrypcja na [[Grobowiec króla Ahirama z Byblos|sarkofagu króla Ahirama]] z [[Byblos]] (obecnie na terenie [[Liban]]u), datowana na XIII{{odn|Encyklopedia wiedzy o książce|1971|s=1892}} lub XI wiek p.n.e.{{odn|Diringer|2021}}.
 
=== Egipt ===
[[Plik:BD Weighing of the Heart.jpg|thumb |Scena ważenia serca w [[Księga umarłych|Księdze umarłych]] – papirus Aniego, tebańskiego skryby, ok. 1250 p.n.e.]]
'''Zwoje papirusowe''' ([[Egipt]], [[Starożytna Grecja|Grecja]], [[Starożytny Rzym|Rzym]]) – [[papirusPapirus]] jako materiał pisarski wykorzystywany był w Egipcie już od III tysiąclecia p.n.e. Początkowo rósł w rejonach Górnego Nilu, później tam zanikł i przeniósł się w [[Delta Nilu|deltę Nilu]]. Łodygi papirusu są wypełnione kleistym sokiem. Cięto je na wąskie pasy, układano ściśle koło siebie, drugą warstwę układano na wierzchu „na krzyż” i prasowano{{odn|Dahl|1965|s=11–12}}. Powstawał jednolity arkusz, który suszono i gładzono np. kamieniem. Pasy papirusowego zwoju miały szerokości około 12–30 cm a długość nieograniczoną (sklejano ze sobą arkusze). Pisano na nich trzciną maczaną w atramencie wyrabianym z sadzy mieszanej z żywicą i wodą lub w farbie z czerwonej glinki{{odn|Bieńkowska|Chamerska|1987|s=25–26}}.
 
Było siedem gatunków papirusu (najlepszy, robiony ze środkowej części łodygi, zwany był augustiańskim, później klaudiańskim; najgorszy tzw. kupiecki miał barwę brunatną i służył do pakowania towarów){{odn|Plinius Secundus|1845|s=51–52}}. Karty wielkiego formatu, tzw. [[macrocollon]] (o szerokości do około 44 cm) wprowadził dopiero cesarz [[Klaudiusz (cesarz rzymski)|Klaudiusz]]. Książki zwojowe tworzone były przede wszystkim z papirusu (choć były też ze skór, płótna, liści, cienkiej blachy ołowianej itp.). Obszerne teksty zapisywane były na wielu zwojach. Zwój mieszany to taki, w którym było wiele różnych utworów. Pierwsza karta w zwoju zwana ''protokolonem'', służyła do ochrony i wykonana była z gorszego gatunku papirusu. Zwoje nawijano na umbilicusy (drążki z drewna lub kości){{odn|Głombiowski|Szwejkowska|1983|s=28–29}}. Przyczepiano do nich ''indeksy'' (inaczej ''titulusy'' lub ''sillybosy'') – kawałki gorszego papirusu, na którym pisano informacje o dziele{{odn|Głombiowski|Szwejkowska|1983|s=28}}. Na końcu zwoju zamieszczano [[kolofon]]. Tekst był pisany w kolumnach, po 35 głosek w wersie{{odn|Encyklopedia wiedzy o książce|1971|s=2658}}. Każdy zwój przechowywano w pokrowcu z grubszego papirusu lub pergaminu – ''bibliothèkè''. Zwoje przechowywano też w naczyniach podobnych do dawnej wazy glinianej, w ''capsach'' (cistach) podobnych do kartonowych pudełek na kapelusze z XIX w., w ''scrinium'' (w Rzymie; wyglądało jak katalog biblioteczny po wyjęciu szufladek). Przeciętna wysokość zwoju to 12–15 cm, 20–25 cm, 30 cm lub 44 cm (macrocollon). Długość zwoju wynosiła przeciętnie około 6 metrów{{odn|Encyklopedia wiedzy o książce|1971|s=1809}}, a zazwyczaj nie przekraczała 20 arkuszy{{odn|Plinius Secundus|1845|s=53}}.
 
=== Grecja i Rzym ===
'''Zwoje papirusowe'''. Było siedem gatunków papirusu (najlepszy, robiony ze środkowej części łodygi, zwany był augustiańskim, później klaudiańskim; najgorszy tzw. kupiecki miał barwę brunatną i służył do pakowania towarów){{odn|Plinius Secundus|1845|s=51–52}}. Karty wielkiego formatu, tzw. [[macrocollon]] (o szerokości do około 44 cm) wprowadził dopiero cesarz [[Klaudiusz (cesarz rzymski)|Klaudiusz]]. Książki zwojowe tworzone były przede wszystkim z papirusu (choć były też ze skór, płótna, liści, cienkiej blachy ołowianej itp.). Obszerne teksty zapisywane były na wielu zwojach. Zwój mieszany to taki, w którym było wiele różnych utworów. Pierwsza karta w zwoju zwana ''protokolonem'', służyła do ochrony i wykonana była z gorszego gatunku papirusu. Zwoje nawijano na umbilicusy (drążki z drewna lub kości){{odn|Głombiowski|Szwejkowska|1983|s=28–29}}. Przyczepiano do nich ''indeksy'' (inaczej ''titulusy'' lub ''sillybosy'') – kawałki gorszego papirusu, na którym pisano informacje o dziele{{odn|Głombiowski|Szwejkowska|1983|s=28}}. Na końcu zwoju zamieszczano [[kolofon]]. Tekst był pisany w kolumnach, po 35 głosek w wersie{{odn|Encyklopedia wiedzy o książce|1971|s=2658}}. Każdy zwój przechowywano w pokrowcu z grubszego papirusu lub pergaminu – ''bibliothèkè''. Zwoje przechowywano też w naczyniach podobnych do dawnej wazy glinianej, w ''capsach'' (cistach) podobnych do kartonowych pudełek na kapelusze z XIX w., w ''scrinium'' (w Rzymie; wyglądało jak katalog biblioteczny po wyjęciu szufladek). Przeciętna wysokość zwoju to 12–15 cm, 20–25 cm, 30 cm lub 44 cm (macrocollon). Długość zwoju wynosiła przeciętnie około 6 metrów{{odn|Encyklopedia wiedzy o książce|1971|s=1809}}, a zazwyczaj nie przekraczała 20 arkuszy{{odn|Plinius Secundus|1845|s=53}}.
 
'''Tabliczki woskowe''' ([[Starożytna Grecja|Grecja]], [[Starożytny Rzym|Rzym]]). Prostokątne tabliczki z drewna, metalu{{odn|Głombiowski|Szwejkowska|1983|s=24}} lub kości słoniowej{{odn|Encyklopedia wiedzy o książce|1971|s=635–636}} powlekano woskiem, po którym pisano metalowym rylcem (''stilus'') zaostrzonym z jednej, a spłaszczonym z drugiej strony (aby można było wycierać zapisany tekst). Dwie lub więcej tabliczek łączono na grzbiecie tasiemkami lub metalowymi pierścieniami{{odn|Encyklopedia wiedzy o książce|1971|s=2305–2306}} (takie wiązki nazywano ''dyptychami'' – dwie tabliczki, ''tryptychami'' – trzy, lub ''poliptychami'', gdy połączono ich więcej{{odn|Dahl|1965|s=29}}). Stosowane były przede wszystkim do notatek, ćwiczeń szkolnych oraz korespondencji{{odn|Głombiowski|Szwejkowska|1983|s=24–25}}. Dla historii książki tabliczki woskowe mają znaczenie jako prototyp kodeksu{{odn|Bieńkowska|2005|s=37}}.
 
Linia 154 ⟶ 161:
* {{Cytuj książkę |nazwisko = Chwałowski |imię = Robert |tytuł = Typografia typowej książki |wydawca = Helion |miejsce = Gliwice |data = 2002 |isbn = 8371975457 |odn = tak}}
* {{Cytuj książkę |nazwisko = Dahl |imię = Svend |autor link = Svend Dahl |tytuł = Dzieje książki |wydawca = Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo |miejsce = Wrocław; Warszawa; Kraków |rok = 1965 |odn = tak}}
* {{Cytuj stronę |url = https://www.britannica.com/topic/alphabet-writing/Development-and-diffusion-of-alphabets |tytuł = Development and diffusion af alphabets |autor = David Diringer i inni |praca = Encyclopedia Britannica |data = ©2021 |język = en |data dostępu = 2021-03-09 |odn = {{odn/id|Diringer|2021}}}}
* {{Cytuj książkę |tytuł = Encyklopedia wiedzy o książce |inni = Birkenmajer, Aleksander (red.); Kocowski, Bronisław (red.); Trzynadlowski, Jan (red.) |miejsce = Wrocław |wydawca = Zakład Narodowy im. Ossolińskich |data = 1971 |odn = {{odn/id|Encyklopedia wiedzy o książce|1971}}}}
* {{Cytuj książkę |nazwisko = Głombiowski |imię = Karol |autor link = Karol Głombiowski |nazwisko2 = Szwejkowska |imię2 = Helena |autor link2 = Helena Szwejkowska |tytuł = Książka rękopiśmienna i biblioteka w starożytności i średniowieczu |wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe |miejsce = Warszawa ; Wrocław |rok = 1983 |wydanie = 3 |isbn = 8301000295 |odn = tak}}
* {{Cytuj książkę |nazwisko = Hazen |imię = Walter |tytuł = Inside Buddhism |url = https://books.google.pl/books?id=skr5ArEG4osC&printsec=frontcover&hl=pl#v=onepage&q&f=false |miejsce = Dayton |wydawca = Milliken |data = 2003 |isbn = 9780787705855 |odn = tak}}
* {{Cytuj książkę |nazwisko = Plinius Secundus |imię = Caius |autor link = Pliniusz Starszy |tytuł = K. Pliniusza Starszego Historyi Naturalnej ksiąg XXXVII |url = https://polona.pl/item/k-pliniusza-starszego-historyi-naturalnej-ksiag-xxxvii-c-plinii-secundi-historiae,MTkyMjA5/26/#info:metadata |inni = Józef Łukaszewicz (tłum.) |wydawca = w księgarni i drukarni J. Łukaszewicza |miejsce = Poznań |rok = 1845 |tom = 5 |język = la |język2 = pl |odn = tak}}
* {{Cytuj książkę | imię = Richard H. | nazwisko = Robinson | imię2 = Willard L. | nazwisko2 = Johnson | autor3 = Thanissaro Bhikkhu | tytuł = Buddhist Religions : A Historical Introduction | wydanie = 5 | miejsce = Belmont, CA | wydawca = Wadsworth ; Cengage Learning | data = 2005 | isbn = 978-0-534-55858-1 | odn={{odn/id|Robinson|Johnson|Thanissaro|2005}}}}
* {{Cytuj książkę | nazwisko = Saggs | imię = H. W. F. | tytuł = Civilization before Greece and Rome | wydawca = Yale University Press | miejsce = | data = 1989 | strony = 322| isbn = 9780300050318 | odn = tak}}
* {{Cytuj stronę |url = https://www.britannica.com/topic/publishing/Book-publishing#ref28598 |tytuł = History of Publishing. Origin of Books |autor = George Unwin i inni |praca = Encyclopedia Britannica |data = ©2021 |język = en |data dostępu = 2021-03-04 |odn = {{odn/id|Unwin|2021}}}}
* {{Cytuj stronę |url = https://www.britannica.com/topic/publishing/Book-publishing#ref28601 |tytuł = History of Publishing. Chinese Books |autor = George Unwin i inni |praca = Encyclopedia Britannica |data = ©2021 |język = en |data dostępu = 2021-03-04 |odn = {{odn/id|Unwin|2021b}}}}