Schronisko Żarskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m www
m rozbudowa, źródła
Linia 6:
|pasmo = [[Tatry]], [[Karpaty]]
|wysokość = 1280
|data otwarcia = 2 września 2006
|data zamknięcia =
|właściciel = Telovýchovna jednota Družba Smrečany – Žiar
|kod mapy = Tatry
|wariant mapy = SVK
Linia 17:
[[Plik:Żiarska.jpg|thumb|250px|Stare Schronisko Żarskie]]
 
'''Schronisko Żarskie''' ([[język słowacki|słow.]] ''Žiarska chata'', ''chata v Žiarskej doline'') – [[schronisko turystyczne]] w słowackich [[Tatry Zachodnie|Tatrach Zachodnich]], położone na wysokości 1280 m w [[Dolina Żarska|Dolinie Żarskiej]]<ref name=nyka>{{Cytuj książkę r|imię=Józef |nazwisko=Nyka |autor link=Józef Nyka |tytuł=Tatry słowackie. Przewodnik. Wydanie II |miejsce=Latchorzew |rok=1998 |wydawca=Trawers |isbn=83-901580-8-6nyka}}</ref>. Schronisko dysponuje 40 miejscami noclegowymi w pokojach 2- i 4-osobowych<ref name=strona>{{Cytuj stronę r|url=http://www.dolinky.szm.com/chata.htm |tytuł=Žiarska chata |język=sk |data dostępu=2012-01-13strona}}</ref>. W schronisku są jadalnia, bufet, oświetlenie elektryczne.
 
Obok budynku schroniska znajduje się stróżówka [[Tatrzańskie Pogotowie Górskie|THS]] (odpowiednik polskiego [[Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe|TOPR-u]]), a w pobliżu nowy [[Symboliczny Cmentarz Ofiar Tatr Zachodnich]]<ref name={{r|nyka/>}}.
 
== Historia ==
Pierwsze schronisko wybudowane zostało w latach 1937–1939{{r|schr}} przez mieszkańców [[Żar (Słowacja)|Żaru]] i [[Smreczany (wieś)|Smreczan]] pod kierunkiem majstrów z nieodległych wsi [[Okoličné|Okoličné]] i [[Trzciana (powiat Liptowski Mikułasz)|Trzciana]]{{r|rekonst}}. Oficjalne otwarcie obiektu, którego koszt wyniósł 400 tys. [[korona słowacka|koron]], nastąpiło 1 lipca 1939 r., dwa miesiące przed wybuchem wojny. Oferował on noclegi w dwóch wspólnych sypialniach (20 łóżek) i 10 pokojach (30 miejsc), było wyposażone w dwie jadalnie (z których jedną przebudowano wkrótce na mieszkanie [[chatar]]a), kuchnię, umywalnie z ciepłą i zimną wodą oraz narciarnię w przyziemiu. Całość oświetlana była lampami naftowymi. W chwili otwarcia schronisko było najnowocześniejszym na Słowacji{{r|strona|rekonst|stara}}.
Pierwsze schronisko wybudowane zostało w latach 1937–1939<ref name=schr>{{Cytuj książkę|imię=Janusz |nazwisko=Konieczniak |tytuł=Encyklopedia schronisk tatrzańskich |miejsce=Kraków |rok=2010 |wydawca=Oficyna Wydawnicza „Wierchy” COTG PTTK |isbn=978-83-89819-84-0}}</ref> i otwarte na dwa miesiące przed wybuchem wojny. Oferowało ono 50 miejsc noclegowych, umywalnie z ciepłą i zimną wodą oraz oświetlenie lampami naftowymi i było w owym czasie najnowocześniejszym schroniskiem na Słowacji<ref name=strona/>. W czasie II wojny światowej (październik-listopad 1944 r.) stacjonował w nim sztab radzieckiej partyzanckiej brygady kpt. Władimira Macniewa „Potiomkina" (fakt ten upamiętnia pamiątkowa tablica<ref name=nyka/>) oraz mniejszych oddziałów partyzantów słowackich i polskich<ref name=schr/>. W końcu 1944, podczas walki Niemców z partyzantami, w czasie której zginęło czterech Rosjan i Słowaków, schronisko zostało spalone. W latach 1947–1950 odbudowano nowe schronisko, a w latach 1958–1959 powiększono je. 30 kwietnia 2006 roku schronisko zostało zburzone, a na jego miejscu postawiono do sierpnia tego samego roku nowy budynek, którego powierzchnia użytkowa jest o 325 m² większa od poprzedniego<ref name=schr/>. 25 marca 2009 roku ze stoków między [[Jałowiecka Kopa|Jałowiecką Kopą]] a [[Jałowiecki Przysłop|Jałowieckim Przysłopem]] zeszła potężna lawina o szerokości 2,5 km i 20 m wysokości (nazwana później lawiną stulecia). Schronisko ocalało, zostało jednak nieco uszkodzone, podobnie jak Symboliczny Cmentarz Ofiar Tatr Zachodnich koło schroniska<ref>[http://hiking.sk/hk/ar/1158/lavina_storocia_v_ziarskej_doline.html HIKING.SK – Lavína storočia v Žiarskej doline]</ref>.
 
W czasie II wojny światowej chata służyła za schronienie dla osób prześladowanych przez faszystowski reżim. Po wybuchu [[słowackie powstanie narodowe|słowackiego powstania narodowego]] i opuszczeniu obiektu w połowie września 1944 roku przez ostatnich turystów schronisko stało się bazą partyzantów. W październiku i listopadzie stacjonował w nim sztab radzieckiej partyzanckiej brygady kpt. Władimira Macniewa „Potiomkina” (fakt ten upamiętnia pamiątkowa tablica){{r|nyka}} oraz mniejsze oddziały partyzantów słowackich i polskich{{r|schr|stara}}. 10 grudnia 1944 r. podczas walki Niemców z partyzantami, w czasie której zginęło czterech Rosjan i Słowaków, schronisko zostało rozgrabione i doszczętnie spalone{{r|schr|rekonst|stara}}.
 
Plany pponownego wzniesienia schroniska pojawiły się w roku 1946 w ramach inicjatywy odbudowy schronisk zniszczonych w czasie wojny, jednak nigdy nie doczekały się pełnej realizacji mimo zarezerwowania na ten cel 2,5 mln [[korona czechosłowacka|koron]]. Prace podjęto w latach 1946–1947, jednak nie zostały one dokończone. Ich spowolnienie przypisuje się równoległej budowie [[kombinat]]u metalurgicznego w Koszycach. Ostatecznie funkcje obiektu turystycznego pełnił tymczasowy w swoim założeniu drewniany barak postawiony początkowo dla robotników{{r|rekonst|rokoch}}. Budowlę ukończono w 1949 roku, następnie kilkakrotnie ją powiększając. W latach 1958–1960 dobudowano pomieszczenia kuchni, jadalni i sypialni. Wówczas też schronisko wyposażono w naftowy agregat, w późniejszych latach budując kanalizację i wprowadzając toaletę do wewnętrznej łazienki. W roku 1974 do schroniska doprowadzono drogę asfaltową, zaś pięć lat później zamontowano ogrzewanie węglowe. W 1979 obiekt podłączono do sieci elektrycznej. Prace te połączono z budową wyciągu narciarskiego na [[Pośredni Groń (Tatry Zachodnie)|Pośredni Groń]]. W późniejszym czasie zbudowano też oczyszczalnię ścieków{{r|rekonst|rokoch}}.
 
Właścicielami powojennej chaty byli kolejno: JTO Sokol, Turista, Interhotely Ružomberok, Stredoslovenská správa účelových zariadení a od 1991 Telovýchovna jednota Družba Smrečany – Žiar. W tym czasie funkcje chatarów pełnili: Ján Herich, Adam Juráš, Anton Vlček, Ján Čáni, ponownie Adam Juráš, Jan Repčík, Štefan Gavorník, Iveta Rybanská i Miroslav Matejka{{r|rokoch}}.
 
30 kwietnia 2006 roku schronisko zostało zburzone, a na jego miejscu do sierpnia tego samego roku postawiono nowy budynek o podobnym kształcie, którego powierzchnia użytkowa była jednak o 325 m² większa od poprzedniego{{r|schr|rekonst}}. Uroczyste otwarcie nastąpiło 2 września 2006 r.{{r|rekonst}}
 
25 marca 2009 roku ze stoków między [[Jałowiecka Kopa|Jałowiecką Kopą]] a [[Jałowiecki Przysłop|Jałowieckim Przysłopem]] zeszła potężna lawina o szerokości 2,5 km i 20 m wysokości nazwana później lawiną stulecia. Schronisko ocalało, zostało jednak uszkodzone, podobnie jak Symboliczny Cmentarz Ofiar Tatr Zachodnich w pobliżu schroniska{{r|lavina}}.
 
W 2009 roku stanowisko chatara objął Miroslav Dzuroška, zaś w 2016 jego następcą został Stanislav Poliak{{r|rekonst}}.
 
== Szlaki turystyczne ==
Linia 33 ⟶ 45:
 
== Przypisy ==
{{Przypisy}}|
<ref name=schr>{{Cytuj książkę | imię = Janusz | nazwisko = Konieczniak |tytuł = Encyklopedia schronisk tatrzańskich |miejsce = Kraków | rok = 2010 | wydawca = Oficyna Wydawnicza „Wierchy” COTG PTTK | isbn = 978-83-89819-84-0}}</ref>
<ref name=nyka>{{Cytuj książkę | imię = Józef |nazwisko = Nyka |autor link = Józef Nyka |tytuł = Tatry słowackie. Przewodnik. Wydanie II | miejsce = Latchorzew | rok = 1998 | wydawca = Trawers | isbn = 83-901580-8-6}}</ref>
<ref name=strona>{{Cytuj | url = http://www.dolinky.szm.com/chata.htm | tytuł = Žiarska chata | opublikowany = dolinky.szm.com | język = sk | data dostępu = 2012-01-13 | archiwum = https://web.archive.org/web/20120222064941/http://dolinky.szm.com/chata.htm | zarchiwizowano = 2012-02-22}}</ref>
<ref name=lavina>{{Cytuj | autor = Pavol Gavlák | tytuł = Lavína storočia v Žiarskej doline | url = https://hiking.sk/hk/ar/1158/lavina_storocia_v_ziarskej_doline.html | opublikowany = hiking.sk | data = 2009-04-07 | data dostępu = 2021-03-09 | język = sk | archiwum = https://web.archive.org/web/20160904113422/http://hiking.sk/hk/ar/1158/lavina_storocia_v_ziarskej_doline.html | zarchiwizowano = 2016-09-04}}</ref>
<ref name="rekonst">{{Cytuj | autor = Tomáš Trstenský | tytuł = Žiarska chata zrekonštruovaná | url = https://hiking.sk/hk/ar/1137/ziarska_chata_zrekonstruovana.html | opublikowany = hiking.sk | data = 2009-03-20 | data dostępu = 2021-03-09 | język = sk | archiwum = https://web.archive.org/web/20210116023152/https://hiking.sk/hk/ar/1137/ziarska_chata_zrekonstruovana.html | zarchiwizowano = 2021-01-16}}</ref>
<ref name="stara">{{Cytuj | tytuł = Stará Žiarka chata | url = http://www.ziarskachata.com/historia/stara-ziarska-chata | opublikowany = Schronisko Żarskie | data dostępu = 2021-03-09 | język = sk | archiwum = https://web.archive.org/web/20201202183753/http://ziarskachata.com/historia/stara-ziarska-chata | zarchiwizowano = 2020-12-02}}</ref>
<ref name="rokoch">{{Cytuj | tytuł = Chata v rokoch 1946 - 2006 | url = http://www.ziarskachata.com/historia/ziarska-chata-1946-2006 | opublikowany = Schronisko Żarskie | data dostępu = 2021-03-09 | język = sk | archiwum = https://web.archive.org/web/20201020024457/http://ziarskachata.com/historia/ziarska-chata-1946-2006 | zarchiwizowano = 2020-10-20}}</ref>
}}
 
{{Schroniska Tatry|istniejące}}
 
{{DEFAULTSORT:Żarskie, schronisko tatrzańskie}}
[[Kategoria:Schroniska Tatr Zachodnich]]
[[Kategoria:Schroniska słowackich Tatr]]