Wina japońskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Alvea (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Arqaprinx (dyskusja | edycje)
m akt., poprawa linków
Linia 6:
Spopularyzowanie win w Japonii stało się możliwe dopiero w II połowie XIX w., w [[Meiji (okres)|okresie Meiji]], kiedy rozpoczęto regularną produkcję miejscowych win, w prefekturze Yamanashi. Przez długi okres Japończycy nie przepadali za winami wytrawnymi i dlatego do wszystkich dodawano cukier albo [[miód]]. Większość win konsumowanych w Japonii aż do lat 70. XX w. stanowiły wina miejscowe, import win zagranicznych był minimalny. Gwałtowny rozwój japońskiego winiarstwa nastąpił w latach 70. i 80. XX w. Jednym z czynników sprzyjających tej zmianie była rosnąca świadomość zbawiennego wpływu [[polifenole|polifenoli]] na organizm ludzki. W latach 90. coraz częściej w ofercie japońskich restauracji pojawiały się wina, najczęściej importowane z Francji.
 
Japonia ma ograniczone możliwości produkowania win wysokiej jakości. Nawet tradycyjny ośrodek produkcji win – prefektura Yamanashi znacznie większe dochody czerpie z produkcji owoców i z turystyki. W japońskich [[winnica]]ch dominują szczepy [[riesling]] i [[cabernet sauvignon]] oraz szczep [[koshuKōshū (winorośl)|kōshū]], wywodzący się prawdopodobnie z [[Tadżykistan]]u.
 
Z Hokkaido pochodzą wina: Tokachi, Ikeda Furano i Furano. [[Prefektura Yamanashi]] słynie z wina Katsunuma oraz Kōshū Rubaiyat. W ostatnich latach coraz większą rolę w japońskim winiarstwie odgrywa także [[prefektura Aichi]]. Największymi japońskimi producentami win stołowych są: Chateau Mercian i Suntory.