Wikipedysta:AlexKazakhov/brudnopis4

Zygmunt Konrad Niewiadomski (ur. 1 czerwca 1950 r. w Zamościu) – polski prawnik, sędzia, nauczyciel akademicki, profesor nauk prawnych.

Życiorys

Studia prawnicze ukończył na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie w 1972. Tam też rozpoczął pracę w charakterze pracownika naukowo-dydaktycznego, uzyskując stopnie naukowe: doktora (1981) i doktora habilitowanego nauk prawnych (1989). Tytuł naukowy profesora nauk prawnych uzyskał w 1995 r. Od 1980 r. pracuje w instytucjach naukowych w Warszawie: Instytucie Administracji i Zarządzania (adiunkt, docent, sekretarz naukowy), Instytucie Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej (profesor, a w latach 1990–1996 dyrektor) oraz Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego (profesor zwyczajny, kierownik Katedry Prawa Administracyjnego, a w latach 1999–2003 prorektor). W latach 1994-2010 sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Rektor Wyższej Szkoły Zarządzania Personelem w Warszawie (2002-2003). Inicjator i pierwszy przewodniczący Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Budowlanego (2012–2014). Od 2003 r. pracuje w Szkole Głównej Handlowej (profesor zwyczajny, kierownik Katedry Prawa Gospodarczego, dyrektor Instytutu Prawa i Polityki Gospodarczej).

Członek gremiów doradczych w kraju (m.in. Rada Samorządowa przy Prezydencie RP 1992-1995 oraz Państwowa Rada Gospodarki Przestrzennej 1996-1997) i za granicą (Rada Doradcza przy Ministrze Komunikacji, Budownictwa i Mieszkalnictwa RFN 1999-2003). Doradca i ekspert naczelnych organów państwa, w tym ekspert komisji sejmowych i senackich kilku kadencji.

Członek znaczących, krajowych i międzynarodowych gremiów naukowych – kilkakrotnie w Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju Polskiej Akademii Nauk (KPZK PAN) – w tym jedną kadencję w Prezydium; w latach 1987-1990 członek (tłumaczenie) z siedzibą w Genewie (Comité Consulttatif de Association Internationale de la Securité Sociale); członek Międzynarodowego Instytutu Nauk Administracyjnych w Brukseli od 1991 (Groupe Europeen d'Administration Publique Institut International des Sciences Administratives); od 1995 członkostwo rzeczywiste Niemieckiej Akademii Badań Przestrzennych i Planowania Krajowego z siedzibą w Hanowerze (Akademie für Raumforschung und Landesplanug).

Autor ponad 250 publikacji z zakresu prawa publicznego, w szczególności prawa inwestycyjno-budowlanego i prawa samorządu terytorialnego, w tym współredaktor i współautor „Systemu prawa administracyjnego” a także obszernych, wielokrotnie wznawianych komentarzy do prawa budowlanego oraz ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, współredaktor i współautor Wielkiej Encyklopedii Prawa (Prawo i Postępowanie Administracyjne), Leksykonu Pojęć Planistycznych Polski i Niemiec, oraz kilku podręczników z dziedziny prawa administracyjnego i samorządu terytorialnego.

Brał aktywny udział w pracach legislacyjnych przywracających instytucję samorządu terytorialnego, co uznaje za najważniejsze osiągnięcie zawodowe obok inicjatywy opracowania projektu kodeksu urbanistyczno-budowlanego i powołania komisji kodyfikacyjnej w tym zakresie. W 2013 r. w II edycji rankingu Gazety Prawnej na najbardziej wpływowych prawników w Polsce zajął 26 miejsce.

Odznaczenia i wyróżnienia

- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1999) - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2011) - Nagroda Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa (1988) - Nagroda Ministra Infrastruktury (2002) - Medal za Zasługi dla Wymiaru Sprawiedliwości (2010) - Medal Komisji Edukacji Narodowej (2011)

Wybrane publikacje

(ok. 10 pozycji)