In pectore: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
jęz., ort., drobne merytoryczne, wikizacja |
m drobne techniczne |
||
Linia 3:
Nominacje ''in pectore'' następcy [[Piotr Apostoł|świętego Piotra]] stosowali zwykle w przypadku, gdy kraj, w którym przebywa nominowany, prześladuje wyznawców Kościoła katolickiego. W ten sposób [[papież]] unika dalszego wzmagania napięcia z tym krajem i nie wystawia wyróżnionej osoby na ryzyko prześladowań. Zdarza się, że o nominacji ''in pectore'' nie wie nawet [[kardynał]], którego ona dotyczy. Do chwili upublicznienia przez papieża nazwiska nominowanej osoby nie może ona otrzymać purpurowego kardynalskiego [[biret]]u i uczestniczyć w spotkaniach [[Kolegium Kardynałów|Kolegium Kardynalskiego]] oraz w [[konklawe]].
Ostatnim papieżem, który mianował kardynała ''in pectore'', był [[Jan Paweł II]]. W ciągu swojego [[pontyfikat]]u mianował w ten sposób czterech kardynałów. Ujawniono jedynie nazwiska trzech z nich: mianowany w 1979 roku [[Ignatius Kung Pin-mei]]
Imię [[kardynał]]a może ujawnić tylko sam [[papież]] lub ktoś wykonujący pozostawione przez niego stosowne instrukcje.
|