Komisja Grabskiego: Różnice pomiędzy wersjami

Ponieważ w wyniku śledztw prokuratury oraz kontroli NIK ujawniano kolejne nadużycia, w29 kwietniu 1981 powołanoX plenum [[Komitet Centralny PZPR|Komitetu Centralnego PZPR]] powołało wewnątrzpartyjną komisję, potocznie nazywaną komisją Grabskiego, od nazwiska jej przewodniczącego [[Tadeusz Grabski|Tadeusza Grabskiego]]. Oficjalna nazwa komisji to: Komisja dla oceny dotychczasowego przebiegu i przyspieszenia prac w kwestii odpowiedzialności osobistej członków PZPR pełniących funkcje kierownicze<ref>"[[Dziennk Łódzki]]", nr 86 (9837), 1-3 maja 1981, s.2</ref>. Jej celem miało być ustalenie osobistej odpowiedzialności członków PZPR pełniących funkcje kierownicze i przekonanie społeczeństwa, że to partia, a nie [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|''Solidarność'']], dąży do rozliczeń. Sam Grabski był przedstawiany jako osoba, która miała odwagę przeciwstawić się Gierkowi w grudniu 1978 i publicznie skrytykować jego politykę na XIII Plenum [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|KC PZPR]], za co kilka miesięcy później został usunięty ze stanowiska I sekretarza Komitetu Wojewódzkiego PZPR w [[Konin|Koninie]]. We wrześniu 1980 Grabski awansował i objął stanowisko sekretarza [[Komitet Centralny Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej|KC PZPR]]<ref name=":0" />.

Praca komisji była trudna, gdyż część elity władzy z czasów Gierka wciąż pozostawała wówczas u władzy, w tym Stanisław Kania i [[Wojciech Jaruzelski]], a zbyt daleko idące rozliczenia mogły znacznie osłabić ich pozycję w partii. Sam Gierek na posiedzeniach komisji bronił się, że nie może być obwiniany o wszystkie błędy, bo [[Komitet Centralny PZPR]] utrudniał mu wdrażanie części działań<ref name=":0" />. Dodatkowo część członków komisji było wieloletnimi członkami centralnych władz partyjnych i elity politycznej w okresie podlegającym ocenie ([[Józef Baryła]], [[Tadeusz Fiszbach]], [[Jerzy Putrament]], [[Eugeniusz Stawiński]], [[Henryk Szafrański]]).