Kazimierz Florian Czartoryski: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Życiorys ==

 

W [[Rzym]]ie uzyskał tytuł doktora teologii i przyjął święcenia kapłańskie. Został sekretarzem króla [[Władysław IV Waza|Władysława IV]]. W 1651 został biskupem poznańskim, w 1655 zamienił tę godność, stając się [[Biskupi kujawscy|biskupem kujawskim]]. W czasie [[potop szwedzki|potopu szwedzkiego]] schronił się wraz z królem [[Jan II Kazimierz|Janem Kazimierzem]] na [[Śląsk]]u, gdzie z przerwami przebywał do lipca 1657. Od 1661 popierał projekty królowej Polski [[Ludwika Maria Gonzaga|Ludwiki Marii Gonzagi]] [[vivente rege|elekcji ''vivente rege'']]. Starał się pogodzić skonfederowane wojsko koronne z królem podczas [[rokosz Lubomirskiego|rokoszu Lubomirskiego]]. Doprowadził do [[Ugoda w Łęgonicach|ugody]] [[Łęgonice|w Łęgonicach]] 31 sierpnia 1666. Na sejmie abdykacyjnym [[16 września]] [[1668]] roku podpisał akt potwierdzający [[abdykacja|abdykację]] [[Jan II Kazimierz Waza|Jana II Kazimierza Wazy]]<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, 481.</ref>. Był elektorem [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]] w 1669 roku z [[województwo brzeskokujawskie|województwa brzeskokujawskiego]]<ref>Porządek na seymie Walnym Electiey. Między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego tylko aktu Elekcyey należące uchwalony y postanowiony, roku [...] 1669 [słow.] dnia wtorego [...] maia, [b.n.s.]. </ref>. W czasie kryzysu 1672 występował jako mediator pomiędzy zwaśnionymi obozami, stając w obronie króla Michała Korybuta Wiśniowieckiego.