Rajd na atol Wake: Różnice pomiędzy wersjami

Trzy tygodnie po [[Rajdy na Wyspy Marshalla i Gilberta|rajdzie na wyspy Marshala i Gilberta]], [[Stany Zjednoczone|amerykański]] zespół [[Task Force 16|TF16]] składający się z [[lotniskowiec|lotniskowca]] [[USS Enterprise (CV-6)|USS „Enterprise”]], dwóch [[krążownik]]ów [[USS Salt Lake City (CA-25)|USS „Salt Lake City”]] i [[USS Northampton (CA-26)|„Northampton”]] oraz siedmiu [[niszczyciel]]i, przeprowadził naloty lotnicze i bombardowanie artyleryjskie na instalacje japońskich wojsk na wyspach [[atol]]u, niszcząc przystań [[wodnosamolot]]ów [[Kawanishi H6K]], radiową stację nadawczo-odbiorczą i zbiorniki paliw oraz instalacje lokalnego lotniska. ObiektemCelem przeprowadzanego w trakcie [[Nalot (wojskowość)|nalotów]] lotniczych [[Artyleria okrętowa|ostrzału artyleryjskiego]] z amerykańskich krążowników były także japońskie stanowiska obrony przeciwlotniczej. Po zakończeniu nalotów, gdy [[bombowiec nurkujący|bombowce nurkujące]] [[Douglas SBD Dauntless]] [[Eskadra (lotnictwo)|eskadr]] [[Scouting Squadron Six|VS-6]] i [[Bombing Squadron Six|VB-6]] wracały na pokład „Enterprise”, sześć startujących z krążowników wodnosamolotów [[Curtiss SOC Seagull]] zbombardowało budynki na północno-zachodnim brzegu wyspy Wake<ref name=Air>''The Wake-Marcus Raids'', [online]</ref>.

Czynnikiem sprzyjającym amerykańskiemu rajdowi była zła pogoda przed i w trakcie ataku, która utrudniła Japończykom wczesne [[Rozpoznanie (wojsko)|rozpoznanie]], nie wykluczyła go jednak całkowicie, co umożliwiło japońskiemu lotnictwu przeprowadzenie ataków lotniczych na krążowniki i dwa niszczyciele wysunięte przed resztę zespołu adm. Halseya -w celemcelu ostrzału artyleryjskiego – krążowniki i dwa niszczyciele. Zła pogoda spowodowała, że jeden z SBD Dauntless eskadry VS-6 nie zdołał prawidłowo wystartować z pokładu i wpadł do oceanu. OpóźniłaOpóźnił się też o 30 minut start grupy lotniczej w składzie sześciu myśliwskich [[Grumman F4F Wildcat]] ([[Fighting Squadron Six|VF-6]]), 36 SBD Dauntless ([[Bombing Squadron Six|VB-6]], [[Scouting Squadron Six|VS-6]]) i dziewięciu uzbrojonych w bomby [[torpeda|torpedowych]] samolotów [[Douglas TBD Devastator]] ([[Torpedo Squadron Six|VT-6]]).

Opóźnienie startu grupy lotniczej spowodowało, że japońskie samoloty rozpoznawcze wykryły zbliżający się do atolu zespół dwóch krążowników i niszczycieli [[USS Maury (DD-401)|USS „Maury”]] oraz [[USS Balch (DD-363)|„Balch”]], które zostały w zaatakowane przez samoloty [[Nakajima E8N]]. Japoński atak bombowy okazał się jednak nieskuteczny, zaś wobec zbliżającej się amerykańskiej pokładowej formacji uderzeniowej, ich pilociJapończycy zmuszeni byli ratować się ucieczką<ref name=Air/>. Według przyjętego wcześniej [[operacja wojskowa|planu operacyjnego]], celem uzyskania jak największego zaskoczenia, „[[Enterprise Air Group]]” miała zaatakować w momencie [[Wschód Słońca|wschodu słońca]] nad atolem, skutkiem opóźnienia jednak, atak został przeprowadzony już w świetle dnia<ref name=Air/>. Mimo to, amerykańskie samoloty nie napotkały opozycjioporu ze strony japońskich myśliwców, toteż piloci dowodzonej przez [[Komandor podporucznik|Lt. Cmdr.]] [[Wade McClusky|Wade’a McClusky’ego]] eskadry myśliwskiej VF-6 obserwowali jedynie przebieg ataku bombowców nurkujących i [[Bombowiec horyzontalny|horyzontalnych]]<ref name=BigE-1>Edward Stafford: ''The Big E'', s. 69-70.</ref>. Wildcatom udało się jednak zestrzelić ciężki czterosilnikowy samolot rozpoznawczy [[Kawanishi H8K]] oraz jeden samolot patrolowy<ref name=BigE-1/>.