Pokój w Polanowie: Różnice pomiędzy wersjami

Poselstwo polskie pod kierownictwem kanclerza [[Jakub Zadzik|Jakuba Zadzika]] spotkało się z posłami rosyjskimi 30 kwietnia w Polanowie. Na czele poselstwa rosyjskiego stał [[Fiodor Szeremietew]]. Rozmowy były trudne z powodu wygórowanych żądań, jakie początkowo stawiały obie strony. W końcu obie strony doszły do kompromisu i 14 czerwca pokój został podpisanyzawarty.

Władysław IV zdecydował się na podpisanie pokoju wieczystego potwierdzającego nabytki [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]] z 1619 r., czyli [[województwo smoleńskie|województwa smoleńskiego]] dla [[Wielkie Księstwo Litewskie|Wielkiego Księstwa]] i [[województwo czernihowskie|województwa czernihowskiego]] (ziemia czernihowska i siewierska) dla [[Korona Królestwa Polskiego|Korony]]. [[RzeczpospolitaNie Obojgaudało Narodów|Rzeczpospolita]]się traciłajednakże jednakutrzymać zepozostałych swoichterytoriów nabytkówo terytorialnychpowierzchni z 1619blisko 12 500 km², w tym [[Sierpiejsk|Sierpiejska]]. Ze swojej strony król za rekompensatę w wysokości 20 tys. [[rubel|rubli]] zrezygnował z tytułu cara moskiewskiego i zrzekł się pretensji do tronu carskiego<ref name="encyklopedia">[[Wielka encyklopedia powszechna PWN]] tom 8 s. 812</ref>. Car rosyjski wyrzekałzrzekł się swych roszczeń do [[Estonia|Estonii]], [[Inflanty|Inflant]] i [[Księstwo Kurlandii i Semigalii|Księstwa Kurlandii i Semigalii]]<ref>{{Cytuj|autor = Henryk Wisner |tytuł = Władysław IV Waza |data = 1995 |isbn = 83-04-04216-9 |miejsce = Wrocław [etc.] |wydawca = Zakład Narodowy imienia Ossolińskich |s = 74 |oclc = 751423013 }}</ref>. Rosja miała także wypłacić kontrybucję wojenną w wysokości 200 000 rubli w srebrze<ref>Leszek Podhorodecki, ''Wazowie w Polsce'', s. 242</ref>.

W 1654 r., wykorzystując [[powstanie Chmielnickiego|uwikłanie Rzeczypospolitej w powstanie Chmielnickiego]], Rosja zerwała pokój ipodejmując onatym z kolei rozpoczęłasamym politykę ekspansji w stosunku do Rzeczypospolitej.