Tadeusz Kotarbiński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
kat. |
Przekształcam cytat na na nową formę Szablon:Cytat z nazwanymi parametrami |
||
Linia 36:
Następnie wrócił do [[Lwów|Lwowa]] i rozpoczął studia z zakresu filozofii i filologii klasycznej w [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytecie Lwowskim]], słuchał też wykładów z logiki i psychologii. Studia ukończył w 1912 roku, uzyskując doktorat pod kierunkiem prof. [[Kazimierz Twardowski|Kazimierza Twardowskiego]] na podstawie pracy ''Utylitaryzm w etyce Milla i Spencera''. Jego wykładowcami byli także m.in. [[Jan Łukasiewicz]], [[Stanisław Witkowski]] i [[Władysław Witwicki]]{{odn|Woleński|1990|s=8}}. Czas spędzony na studiach wspominał między innymi w swoim dziele ''Sprawność i błąd'', wydanym po raz pierwszy w 1956 roku, którego celem było określenie właściwej metodyki pracy umysłowej nauczycieli:
{{
|treść = Jako student słuchałem nieraz dzielnych wykładowców. Wyróżniał się spośród nich profesor [[August Witkowski]], którego każdy wykład – a prowadził kurs fizyki doświadczalnej – stanowił całość równie piękną, jak najlepiej zbudowany utwór tak zwanej literatury pięknej. Mówię „tak zwanej”, ponieważ nie jej tylko w dziedzinie piśmiennictwa i mównictwa ta nazwa przystoi. Czyż nie należy do znamion dobrej roboty nauczyciela, jeśli umie on uczynić z jednostki wykładowej całość o pięknej budowie? Wszak to pociąga i zjednywa.
|autor = Tadeusz Kotarbiński
|źródło = Sprawność i błąd |styl = środek
}}
| |||