Jerzy Jan Jastrzębski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Ordery i odznaczenia: poprawa linków
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Przekształcam cytat na na nową formę Szablon:Cytat z nazwanymi parametrami
Linia 29:
 
== Życiorys ==
Jerzy Jan Jastrzębski urodził się 29 lipca 1895 roku w Awiżańcach, w [[Powiat sejneński|powiecie sejneńskim]], w rodzinie Gustawa i Stanisławy. Uczęszczał do [[gimnazjum w Mariampolu]]. W 1914 roku znalazł się w szeregach kawalerii rosyjskiej{{odn|Kałdowski|1985|s=5}}. Do [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusu Polskiego]] gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego wstąpił pod koniec wojny biorąc udział w jego działaniach w stopniu porucznika na stanowisku dowódcy szwadronu{{odn|Kałdowski|1985|s=5}}. Następnie służył w [[5 Dywizja Strzelców Polskich (II Korpus)|5 Dywizji Syberyjskiej]]{{odn|Kałdowski|1985|s=6}}. Maszerując po szlakach syberyjskich. Do kraju powrócił w 1918 roku i dostał przydział do formującego się [[10 Pułk Ułanów Litewskich|10 pułku Ułanów Litewskich]]{{odn|Kałdowski|1985|s=6}}. W kampaniach pułku uczestniczył w stopniu porucznika, a następnie dowodził szwadronem jako rotmistrz. Po wojnie służył w dalszym ciągu w 10 pułku. W 1923 roku w [[Centrum Wyszkolenia Kawalerii|CWK]] w Grudziądzu ukończył kurs dowódców szwadronów{{odn|Kałdowski|1985|s=6}}. W 1925 roku został awansowany do stopnia majora, będąc na stanowisku [[kwatermistrz]]a pułku. Swoją wiedzę pogłębiał w latach 1926–1928 w [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkole Wojennej]] w Warszawie. 31 października 1928 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do [[4 Dywizja Kawalerii (II RP)|4 Dywizji Kawalerii]] we Lwowie na stanowisko szefa sztabu{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 365}}. W styczniu 1930 roku został przydzielony do Inspektoratu Armii we Lwowie na stanowisko II oficera sztabu{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 1 z 21 stycznia 1930 roku, s. 11}}. 2 grudnia 1930 roku został mianowany [[podpułkownik]]iem ze starszeństwem z 1 stycznia 1931 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów kawalerii{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 328}}. Z dniem 15 września 1931 roku został przeniesiony do [[27 Pułk Ułanów|27 pułku ułanów]] w Nieświeżu na stanowisko zastępcy dowódcy pułku{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 5 z 3 sierpnia 1931 roku, s. 235}}. W kwietniu 1934 roku został przeniesiony do [[8 Pułk Strzelców Konnych (II RP)|8 pułku strzelców konnych]] w Chełmnie na stanowisko dowódcy pułku{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 160}}. W 1936 roku doczekał się awansu do stopnia pułkownika, pełniąc również funkcję komendanta chełmińskiego garnizonu. W swych wspomnieniach o dowódcy pułku napisał jeden z oficerów: {{cytatCytat
|treść = ''Ósmym PSK dowodził doskonały pod każdym względem płk dypl. Jerzy Jastrzębski. W brygadzie wysunął swój pułk na pierwsze miejsce. Trochę suchy i sztywny jako przełożony, bardzo dobry jako kolega… przez wszystkich bardzo szanowany. Oficer o dużym autorytecie osobistym, miał prawo do opinii wybitnego''{{odn|Kałdowski|1985|s=6}}
}}Jastrzębski od początku swojej działalności w Chełmnie rozpoczął intensywną pracę nad rozwojem pułku. Od 1936 roku podjął się przygotowaniem ekipy pułku na zawody o Mistrzostwo Wojska tzw. „Militari Armii”{{odn|Kałdowski|1985|s=7}}.
 
W kampanii wrześniowej, pułk dowodzony przez Jastrzębskiego walczył w składzie [[Armia „Pomorze”|Armii „Pomorze”]]. 3 września swoim umiejętnym dowodzeniem umożliwił wyprowadzenie i uratowanie części armii, która była zagrożona odcięciem i okrążeniem przez Niemców{{odn|Kałdowski|1985|s=7}}. 18 października 1939 roku został otoczony z jedenastoma najwierniejszymi towarzyszami broni przez żołnierzy [[Wehrmacht]]u i wzięty do niewoli{{odn|Kałdowski|1985|s=8}}. Przebywał w obozie jenieckim w [[Kraków|Krakowie]]. Uciekł z niego podstępnie i powrócił do rodziny w [[Radom]]iu{{odn|Kałdowski|1985|s=9}}.