Czarni Szczecin (wioślarstwo): Różnice pomiędzy wersjami

Sekcja wioślarska SKS „Czarni” Szczecin powstała w dniu 3.04.1966 i w tym samym roku przyjęta została do [[Polski Związek Towarzystw Wioślarskich|Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich]]. Macierzyste [[Zrzeszenie sportowe|Zrzeszenie]] „Start” sfinansowało budowę na [[Wyspa Przymoście|Wyspie Przymoście]] Ośrodka Sportów Wodnych, który oddano wioślarzom i [[Kajakarstwo|kajakarzom]] Czarnych w 1969. [[Wyspa]] połączona została z lądem [[Most wiszący|mostem wiszącym]] dla [[Pieszy|pieszych]], a infrastruktura klubowa (m.in. [[hangar]] na [[Łódź (wioślarstwo)|łodzie]] i budynek klubowy) była, jak na tamte czasy, nowoczesna. Zawodnicy mogli też korzystać z krytego basenu wioślarskiego w Wojewódzkim Domu Sportu w Szczecinie<ref name="p12">Ryszard L. Kobendza. Zarys 80-letniej Działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. Warszawa 2001, s. 67-124 oraz 270, {{ISBN|83-915043-0-1}}.</ref><ref name="p13">Marek Łyskawa, ''Baza Sportu Wioślarskiego w Szczecinie w XX wieku'', Zeszyty Naukowa Uniwersytetu Szczecińskiego, Nr 404, 2004 rok, s. 171-175.</ref>.

Pierwszy występ wioślarzy Czarnych na mistrzowskiej imprezie międzynarodowej miał miejsce już w 1971. Na [[Mistrzostwa świata juniorów w wioślarstwie|Mistrzostwach Świata Juniorów]] w [[Bled]] wystąpili na dwójce podwójnej [[Ryszard Burak|R. Burak]] z R. Galińskim i zajęli X miejsce. Rok później [[Ewa Ambroziak]] wystartowała na [[Jedynka (wioślarstwo)|jedynce]] na [[Mistrzostwa Europy w wioślarstwie|MistzostwachMistrzostwach Europy Seniorów]], zajmując VI miejsce. Seria największych sukcesów wioślarzy Czarnych i licznych powołań do reprezentacji narodowej trwała przez ponad dziesięć lat. Jej kumulacją były medale [[Ryszard Stadniuk|R. Stadniuka]] na [[Mistrzostwa świata w wioślarstwie|mistrzostwach świata seniorów]] oraz na [[Letnie igrzyska olimpijskie|igrzyskach olimpijskich]], a przede wszystkim sukcesy sekcji w 1976, w którym trzech zawodników wystąpiło na igrzyskach, a aż sześciu juniorów wystąpiło w składzie ósemki na MŚJ<ref name="p12" />.

Ostatnim sukcesem wioślarzy Czarnych było V miejsce na Mistrzostwach Świata w 1989 [[Izabela Wiśniewska|Izabeli Wiśniewskiej]], startującej na czwórce podwójnej. W związku z trudnościami finansowymi okresu transformacji ustrojowej, sekcja została ostatecznie rozwiązana w roku 1990. Ośrodek Sportów Wodnych na Wyspie Przymoście przekazany został wioślarzom [[AZS Szczecin (wioślarstwo)|AZS Szczecin]]. Do AZS trafiło też większość wioślarzy Czarnych, miedzy innymi późniejszy mistrz olimpijski z [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2008|2008]], [[Marek Kolbowicz]]<ref name="p12" /><ref name="p13" />.

Największym sukcesem sekcji wioślarskiej AZS Szczecin jest występ aż czterech jej reprezentantów na trzech igrzyskach olimpijskich (w latach: 1976, 1980 oraz 1988). Jeden z nich –, [[Ryszard Stadniuk]], został medalistą olimpijskim. Ten sam zawodnik był też wicemistrzem świata seniorów.

'''[[Marek Kolbowicz]]''' – wychowanek klubu. Już po przejściu do [[AZS Szczecin (wioślarstwo)|AZS SczzecinSzczecin]] mistrz olimpijski, czterokrotny [[Mistrzostwa świata w wioślarstwie|mistrz świata]], [[Mistrzostwa Europy w wioślarstwie|mistrz Europy]] i pięciokrotny uczestnik igrzysk olimpijskich<ref>Wyniki zawodnika na: [https://worldrowing.com/athlete/1e2ffeb5-f40b-4baf-b0ba-b65306716852 worldrowing.com] [dostęp 2021-03-28].</ref>.