Fowizm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Anulowanie wersji 62141614 autorstwa 195.191.163.237 (dyskusja) Znacznik: Anulowanie edycji |
|||
Linia 6:
„Przywódcą fowistów” nazywano [[Henri Matisse|Henri Matisse'a]], który na swoich obrazach zestawiał czyste kolory, często pozbawiając je ich związków z rzeczywistością. Jego silnie uproszczone, dziś powiedzielibyśmy – „komiksowe”, płótna są tak naprawdę plamami wyrazistych kolorów (jak np. w „Tańcu” z 1910).
[[Maurice de Vlaminck]] i [[André Derain]] stosowali mniejsze pociągnięcia kontrastujących barw, budujących absurdalny świat, w którym trawa jest czerwona, a góry purpurowe. Obydwaj chętnie przedstawiali świat miasta („Most w Chatou” de Vlamincka – 1906, „Katedra Św. Pawła” Deraina z tego samego roku). Również [[Raoul Dufy]] ożywiał malowane przez siebie krajobrazy, jednak raczej wyostrzając kolory niż je zamieniając – jego płótna przypominają dziecięce kolorowanki (np. „Kasyno w Nicei” z 1927). [[Kees van Dongen]] malował portrety w stylu przypominającym ''Matissa'', ożywiając je chętnie ostrymi czerwieniami.
Z fowizmem łączony jest także [[Georges Rouault]], jednak jego styl był bliższy czystemu ekspresjonizmowi: stosował on bardziej łagodną paletę i często sięgał do tematu śmierci, w stylu przypominającym dramatyczne wizje [[James Ensor|Jamesa Ensora]]. Również [[Georges Braque]] przez pewien czas tworzył w stylu fowistycznym, ale większość swego malarskiego życia poświęcił [[kubizm]]owi.
| |||