Lotte Laserstein urodziła się w 1898 w Pasłęku w [[Prusy Górne|Prusach Górnych]] w rodzinie Hugo Lasersteina farmaceuty i Mety Birnbaum, pianistki, nauczycielki muzyki i malarki na porcelanie. Jej ojciec zmarł w 1902, kiedy miała cztery lata i wraz z matką i siostrą Käte przeniosły się do domu babci ze strony matki artystki, Idy Birnbaum i ciotki, siostry matki Elsy Birnbaum, do [[Gdańsk|Gdańska.]] Tu pod okiem matki i ciotki, która prowadziła prywatną szkołę malarstwa, Laserstein uczy się rysunku<ref name=":3" />. W 1912 rodzina przeniosła się do Berlina.
Od 1918 artystka studiowała filozofię i historię sztuki na [[Uniwersytet Humboldtów w Berlinie|Uniwersytecie Friedrich Wilhelma w Berlinie]]; od 1920 do 1921 pobierała też prywatne lekcje malarstwa u {{Link-interwiki|Leo von KönigaKönig|de}}<ref name=":3" />. W latach 1921–1927 studiowała na [[Preußische Akademie der Künste|Pruskiej Akademii Sztuki]] (niem. ''Preußische Akademie der Künste'', która w 1931 przekształciła się w [[Akademie der Künste|Berlińska Akademię Sztuki]] niem. ''Akademie der Künste'') uczęszczając na lekcje malarstwa pod kierunkiem {{Link-interwiki|ErichaErich WolfsfeldaWolfsfeld|de}}<ref name=":3" />. Bardzo szybko też zyskała miano „wybitnej uczennicy”, w 1925 otrzymała Złoty Medal Berlińskiej Akademii Sztuki. Aby zarobić na swoje utrzymanie, zajmowała się także podczas studiów ilustracjami do książek i sztuką użytkową. Było to spowodowane znacznymi kłopotami finansowymi jej rodziny, która wskutek kryzysu finansowego i inflacji w latach 1922–1924 straciła sporą część swojego majątku<ref name=":3" />. W 1927 ukończyła studia – była pierwszą kobietą-studentką, która ukończyła Berlińską Akademię Sztuki<ref>{{Cytuj |tytuł = Lotte Laserstein, German painter in exile |data dostępu = 2021-04-16 |url = http://www.weimarberlin.com/2018/06/lotte-laserstein-german-painter-in-exile.html |język = en}}</ref>. Dzięki temu otrzymała po jej ukończeniu swoją własną pracownię w Berlinie, w której udziela prywatnych lekcji malarstwa<ref name=":0" />. W 1929 zostaje przyjęta do Berlińskiego Stowarzyszenia Kobiet Artystek<ref name=":3" />.
Obrazy, które namalowała pomiędzy 1927 a 1933, głównie powstałe w Berlinie, uważane są dziś za jej najlepsze prace, mimo, że w ciągu swojego życia namalowała łącznie ponad dziesięć tysięcy prac, w tym trzysta obrazów i sto rysunków.
