Alexander von Humboldt: Różnice pomiędzy wersjami

Studiował we [[Frankfurt nad Odrą|Frankfurcie nad Odrą]], [[Hamburg]]u, [[Freiberg]]u, [[Getynga|Getyndze]] i [[Jena|Jenie]]. W 1790 zwiedził [[Belgia|Belgię]], [[Holandia|Holandię]], [[Anglia|Anglię]] i [[Francja|Francję]] wraz z [[Georg Forster|Jerzym Forsterem]]. W latach 1792-1797 pracował w urzędach górniczych. Od 1797 poświęcił się całkowicie studiom przyrodniczym. Udał się do Francji, [[Hiszpania|Hiszpanii]], gdzie przebywał z botanikiem Bonplandem, a w 1799 wyjechał z nim do [[Ameryka Łacińska|Ameryki Łacińskiej]]. W 1800 badał dorzecze [[Orinoko]] i jako pierwszy potwierdził doniesienia o naturalnym połączeniu Orinoko z Rio Negro przez [[bifurkacja (geografia)|bifurkację]] – rzekę Casiquiare. Następnie w 1801 udał się na [[Kuba|Kubę]] a potem wyruszył na wyprawę w Andy. Zaczął podróż z [[Cartagena de Indias|Cartageny]], następnie podążył rzeką Rio Magdalena do [[Bogota|Bogoty]]. W 1802 wspiął się na kilkanaście wulkanów w Ekwadorze ze swej bazy wypadowej w Quito, w tym do wysokości ok. 5900 m na wygasły [[wulkan]] [[Chimborazo]]. Następnie kontynuując wyprawę, po przebyciu 4 tys. km dotarł do Limy. W 1803 przebywał w [[Meksyk]]u, skąd wyprawił się do [[Hawana|Hawany]] a następnie w drodze powrotnej do Europy popłynął do [[Stany Zjednoczone|Stanów Zjednoczonych]] gdzie spotkał się z ówczesnym prezydentem Thomasem Jeffersonem. W latach 1807–1827 przebywał w [[Paryż]]u, gdzie poznał m.in. [[Carl Gustav Jung (senior)|Carla Gustava Junga]], później wykładał geografię na [[Uniwersytet Humboldtów w Berlinie|uniwersytecie berlińskim]], a w 1829 wyprawił się wraz z [[Christian Gottfried Ehrenberg|Ch. Ehrenbergiem]] i G. Rosem w góry [[Ural]]u i [[Ałtaj]]u, do chińskiej [[Dżungaria|Dżungarii]] i w rejon [[Morze Kaspijskie|Morza Kaspijskiego]].