Unité d’habitation: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
txt |
txt |
||
Linia 35:
Silny wpływ na projekt wywarł awangardowy modernistyczny budynek moskiewskiego budynku mieszkalnego dla pracowników Narkomfin ([[komisariat ludowy|Ludowego Komisariatu]] Finansów) autorstwa [[Moisiej Ginzburg|Moisjeja Ginzburga]] (1932).
Blok marsylski jest przykładem ikonicznego oraz wpływowego budynku modernistycznego XX wieku<ref>Charles Jencks "Le Corbusier" 1973</ref>.
W 2016 budynek wpisano na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|listę światowego dziedzictwa UNESCO]] jako część obiektu: [[Dzieła architektury Le Corbusiera|Dzieła architektury Le Corbusiera jako wybitny wkład do modernizmu]]<ref name=UN>[https://www.unesco.pl/?id=229/ Polski Komitet ds. UNESCO, ''Japonia'' (pol.), dostęp 18.01.2021]</ref>.
Linia 44 ⟶ 45:
Budynek został ulokowany w parku, na ogólnodostępnym terenie bez ogrodzenia<ref>{{Cytuj | url=http://www.marseille-citeradieuse.org/cor-cite.php | tytuł=accueil | unité d’habitation du Corbusier<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=marseille-citeradieuse.org | język=fr | data dostępu=2018-11-17}}</ref>. Budynek nie jest przy ulicy i nie ma widoku na zabudowę miejską ale na drzewa. Uliczka została doprowadzona tylko do jednego z narożników budynku, natomiast sam obiekt został otoczony trawnikiem i chodnikami. Równocześnie z budową dokonano także zadrzewienia osiedla. Marsylski budynek, zaprojektowany we współpracy z [[Shadrach Woods|Shadrachem Woodsem]] i [[Georges Candilis|Georges’em Candilisem]], składa się ze 337 [[Mieszkanie|mieszkań]] rozmieszczonych na 12 [[kondygnacja]]ch, i wspiera się na dużych słupach (tzw. [[pilotis]]). Pod budynkiem unoszącym się na betonowych filarach znajduje się ziemia – teren, przez który można swobodnie przejść. W budynku znajdują się też sklepy, miejsca do uprawiania sportu, pomieszczenia medyczne, edukacyjne oraz [[hotel]] i restauracja. Płaski [[dach]] został zaprojektowany jako publiczny taras widokowy i ogród z ogólnodostępną panoramą [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]] i gór po przeciwnej stronie. Na dachu znajdują się pomieszczenia sportowe, bieżnia, świetlice, betonowy ekran do projekcji filmów, basen oraz rzeźby pełniące rolę wentylacji i upodabniające budynek do wielkiego [[Transatlantyk (statek)|transatlantyka]]. Nad dachem widoczny jest podniebny pomost, który wystaje poza obrys stropodachu<ref>Le Corbusier l’unité d’habitation de Marseille Jacques Sbriglio 2013</ref>. W środku znajdują się lampy w kształcie muszli, natomiast na trawniku są lampy w kształcie [[poler|pachołków]] cumowniczych instalowanych w portach. Wzdłuż długiej osi wewnątrz budynku co trzeci poziom biegną [[korytarz]]e. Wymiary mieszkań zostały opracowane dzięki własnemu sposobowi mierzenia przestrzeni autorstwa Le Corbusiera zwanego Modulor, opartego na wymiarach człowieka, [[złoty podział|złotym podziale]] i [[ciąg Fibonacciego|ciągu Fibonacciego]].
W odróżnieniu od wzorowanych na nim bloków mieszkalnych gorszego standardu, w których nie ma dużych mieszkań, wspólnej przestrzeni oraz ogrodu na dachu, marsylski Unité d’habitation zamieszkany jest przez [[Klasa średnia|klasę średnią]], a także klasę wyższą i został uznany za udany budynek<ref>Jonathan Glancey BBC 02.05.2013 “Le Corbusier's Unité: Is it a modern classic?” Cytat (jęz. angielski): Fashionable today, the Unité d’Habitation is respected and even loved by those who choose to live here as well as by the architects, students and other visitors who come to experience this remarkable essay in modern design. They like the fact that the building is at once “a machine for living”, a mesmerising structure and a lovely place to live. What local authorities around the world asked for instead from the 1950s was a form of low-cost, quick-build mass housing that, although superficially influenced by Le Corbusier, was nothing like this gifted architect’s work; it was like wanting a Picasso for the price of a picture postcard. In the design of L’Unité d’Habitation, Le Corbusier offered ordinary families architecture of the highest and most inventive order and even what may yet become, and confounding his critics, a World Heritage Site.</ref>. Współautor tego bloku mieszkalnego architekt francuski pochodzenia polskiego André Wogenscky stwierdził, że „Każde mieszkanie jest [[mezoneta|dwupoziomowe]] i przez to staje się podobne do [[willa|willi]]. Na każdym poziomie mieszkanie jest jakby przedłużone na zewnątrz dzięki [[loggia|loggiom]]. Takie mieszkanie to jest dom jednorodzinny wiszący nad ziemią<ref>{{Cytuj | url=http://www.marseille-citeradieuse.org/cor-cite.php | tytuł=accueil | unité d’habitation du Corbusier<!-- Tytuł wygenerowany przez bota --> | opublikowany=marseille-citeradieuse.org | język=fr | data dostępu=2018-11-17}}</ref>.” Idea funkcjonalnego, estetycznego i ekonomicznego bloku mieszkalnego spełniającego wysokie wymagania każdego człowieka została
Budynek został wzniesiony z surowego [[żelbeton|betonu zbrojonego]] oszalowanego drewnianymi deskami po których zostały widoczne ślady, ponieważ w czasach niedoboru materiałów po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] planowany stalowy szalunek okazał się zbyt drogi. Architekt udekorował betonową fasadę w niektórych miejscach odciskami morskich muszli.
| |||