Przykry początek: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Treść: ort. |
|||
Linia 33:
Baudelairowie spędzają dzień w bibliotece u Justycji Strauss, dopóki członek trupy Olafa nie przychodzi, aby mu przyprowadzić sieroty. Klaus bierze ze sobą książkę o prawie małżeńskim i w trakcie czytania odkrywa plan ich opiekuna. Prawo mówi, że dwie osoby pobierają się, jeżeli podpisują pewien dokument, każdy własnoręcznie, w obecności sędziego. Olaf najwyraźniej planuje poślubić Wioletkę w trakcie przedstawienia, aby przejąć kontrolę nad majątkiem Baudelaire'ów. Gdy Klaus mówi o tym hrabiemu on tylko się uśmiecha i zaczyna śmiać. Klaus biegnie obudzić siostry i zauważa, że Słoneczko zniknęło.
Hrabia Olaf pokazuje Wioletce i Klausowi, że jeden z członków jego trupy porwał Słoneczko i powiesił je w klatce dla ptaków przez najwyższe okno w wieży. Tymczasem Wioletka wymyśla urządzenie, aby wspiąć się na
Przedstawienie zostaje przerwane po scenie ślubnej, gdy Olaf ogłasza, że naprawdę ożenił się z Wioletką. Sędzia Strauss próbuje znaleźć lukę prawną, aby ocalić Wioletkę, ale jej jedynym argumentem jest to, że najstarsza z sierot Baudelaire jest niepełnoletnia, co nie ma znaczenia, gdyż mimo to może się pobrać za zgodą opiekuna, którym jest Olaf. Gdy Słoneczko zostaje ocalone, Wioletka ogłasza, że jest praworęczna, a podpisała się lewą ręką. Justycja Strauss zgadza się, iż jest to powód, aby unieważnić małżeństwo. Gdy członek trupy aktorskiej gasi światło, Olaf ucieka. Przedtem jednak mówi Wioletce, iż nie odpuści, dopóki nie zdobędzie ich fortuny. Justycja Strauss chce adoptować sieroty Baudelaire, ale pan Poe mówi, iż to krewni dzieci muszą się nimi zająć. Później bankier odjeżdża razem z dziećmi.
== Przypisy ==
| |||