Wikipedia

Polscy zesłańcy w Imperium Rosyjskim: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
345 374 edycje
Rescuing 1 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8
Linia 30:
 
== Geneza ==
Pierwszymi Polakami zesłanymi do [[Carstwo Rosyjskie|Carstwa Rosyjskiego]] na Syberię byli jeńcy wojenni z czasów [[Wojna polsko-rosyjska (1577–1582)|wojny Stefana Batorego z Rosją]]. Później dołączyli do nich wzięci do rosyjskiej niewoli uczestnicy [[dymitriady|dymitriad]] i wojen polsko-rosyjskich XVII wieku<ref>{{Cytuj stronę | url = http://historiaswiata.com.pl/wpis/52/ | tytuł = ''Polscy zesłańcy na Syberię w XVII wieku'' | nazwisko = Maciuk | imię = Marcin | data = 20 maja 2009 | opublikowany = historiaswiata.com.pl | data dostępu = 2016-04-12 | archiwum = httphttps://web.archive.org/web/20120412002437/http://historiaswiata.com.pl/wpis/52/ | zarchiwizowano = 2012-04-12 }}</ref>. W 1660, w czasie [[Wojna polsko-rosyjska (1654–1667)|wojen polsko-rosyjskich]], został wzięty do niewoli [[Adam Kamieński]], który został zesłany na Syberię. Wędrując wraz z innymi zesłańcami trafił do [[Jakuck]]a przez [[Tobolsk]], [[Jenisejsk]] i [[Ust´-Kut]]. Po zwolnieniu w 1672 napisał swój pamiętnik ''Dyaryusz więzienia moskiewskiego, miast i miejsc''. Jest to pierwszy w historii opis Syberii napisany w [[Język polski|języku polskim]]<ref>Orgelbrand Samuel, Encyklopedia powszechna: z ilustracjami i mapami, t. XVIII, Warszawa, 1912.</ref>.
 
W 1623 J. Pleszewski, na czele 50 [[Kozacy|Kozaków]], dotarł do górnego biegu [[Angara|Angary]] i pobrał [[jasak]] od miejscowych [[Ludy tunguskie|plemion tunguskich]]. W 1665 roku polski zesłaniec syberyjski [[Nicefor Czernichowski]] zabił miejscowego carskiego wojewodę, odbudował zniszczony gródek [[Ałbazin]], stawiając w jego miejscu drewnianą twierdzę [[Jaxa (państwo)|Jaxa]]. Dzięki niemu skutecznie przeciwstawił się [[Ludy tunguskie|Tunguzom]], ściągał od nich daninę w futrach, osłaniając kolonizację rolniczą. Jaxa stało się przez krótki czas państewkiem, z którym korespondencję dyplomatyczną w języku polskim prowadziły Rosja i [[Chiny]]<ref>Wojciech Sulewski, Konterfekty dziwnych Polaków, Iskry, Warszawa 1973.</ref>. Jednak już w 1672 roku zmuszony był z powrotem uznać władzę cara, kontynuując kolonizację wzdłuż [[Amur (rzeka)|Amuru]].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Polscy_zesłańcy_w_Imperium_Rosyjskim”