Waldemar II Zwycięski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
m →‎Panowanie: Schwerina -> Schwerinu dla określenia miejsca przy użyciu AWB
Linia 53:
Największym osiągnięciem Waldemara II było podbicie [[Estonia|Estonii]] w roku 1219. Legenda mówi, że podczas bitwy niebo przybrało kolor czerwony i pojawił się na nim biały krzyż. Ten symbol, ''Dannebrog'', do dziś stanowi [[Flaga Danii|flagę Danii]]. Estonia pozostała pod duńską administracją do roku 1346.
 
W 1223 roku Waldemar wdał się w konflikt z [[Henryk I (hrabia SchwerinaSchwerinu)|Henrykiem]], hrabią SchwerinaSchwerinu, który za nieuszanowanie swoich pretensji spadkowych uwięził go wraz z synem w zamku w [[Dannenberg (Elbe)|Dannenbergu nad Łabą]]. Cesarz [[Fryderyk II Hohenstauf|Fryderyk II]] zaoferował zapłacenie okupu, ale po zawarciu układu w tej sprawie zainterweniował papież [[Honoriusz III]], który zagroził Henrykowi [[interdykt]]em. Wtedy cesarz wycofał się i jako mediatora wysłał wielkiego mistrza [[zakon krzyżacki|krzyżackiego]] [[Hermann von Salza|Hermanna von Salza]]. 24 lipca 1224 zawarto za jego pośrednictwem układ, który nie wszedł jednak w życie. Wybuchła wojna, która doprowadziła do nowego, jeszcze mniej korzystnego dla Danii układu, na mocy którego Dania traciła wszystkie podbite ziemie słowiańskie z wyjątkiem [[Rugia|Rugii]]. W 1225 roku Waldemar został uwolniony, jego syn wyszedł z więzienia rok później.
 
W 1227 roku Waldemar zaatakował północne terytoria [[Święte Cesarstwo Rzymskie|Cesarstwa]] (Starej Rzeszy) z nadzieją odzyskania utraconych ziem, został jednak pokonany w [[Bitwa pod Bornhöved|bitwie pod Bornhöved]]. Porażka ta oznaczała koniec duńskiego panowania nad [[Morze Bałtyckie|Bałtykiem]]. Od tego momentu król skupił się na wewnętrznym wzmacnianiu kraju - stworzył pierwszy duński kodeks prawa (''Jyske Lov''), ukończony w 1241 roku (zob. ''[[Codex Holmiensis]]'').