Wikipedia

Roman Bojarczuk: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
lit.
Lowdown (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
242 291 edycji
drobne merytoryczne, drobne techniczne, drobne redakcyjne
Linia 44:
 
== Życiorys ==
Urodził się 3 marca 1912 w Hrubieszowie w rodzinie Teodora (zm. 1920) i Marii z domu Garbarczyk (zm. 1937) wyznania rzymskokatolickiego<ref name="TS1996-14">{{Cytuj pismo | autor = Stanisław Gacek | tytuł = Wspomnienie o Romanie Bojarczuku (1912–1996) | czasopismo = [[Tygodnik Sanocki]] | wolumin = Nr 14 (230) | strony = 6 | data = 5 kwietnia 1996 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/publication/2517}}</ref><ref name="KM1937">{{Cytuj książkę | tytuł = Księga wtóropisów aktów małżeńskich za lata 1936-1945 | wydawca = [[Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku]] | strony = 92 | tom = „K”. Cz. II}}</ref>{{odn|Zając|2000|s=9. Tu podano [[Sławęcin (województwo lubelskie)|Sławęcin]]}}. Uczył się w szkole powszechnej w [[Sławęcin (województwo lubelskie)|Sławęcinie]]{{odn|Zając|2000|s=9}}. W 1933 zdał egzamin dojrzałości w [[Zespół Szkół nr 2 w Hrubieszowie|Państwowym Gimnazjum Koedukacyjnym im. Stanisława Staszica w Hrubieszowie]]<ref name="TS1996-14"/>. Następnie podjął studia na Wydziale Prawa [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]]{{odn|Zając|2000|s=9}}. W czerwcu 1939 ukończył studia z tytułem magistra praw<ref name="TS1996-14"/>. Do tego czasu zaliczył także dwa semestry na Wydziale Studium Migracyjno-Kolonialnego [[Wolna Wszechnica Polska|Wolnej Wszechnicy Polskiej]]<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=9}}.
 
Od 1933 do 1934 odbył służbę wojskową w [[Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii|Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii]], a w 1937 otrzymał awans na stopień [[podporucznik]]a rezerwy [[Artyleria w II Rzeczypospolitej|artylerii]]<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=9}}. W obliczu zagrożenia wybuchem konflikt zbrojnego w sierpniu 1939 został [[Mobilizacja (1939)|zmobilizowany]] do [[27 Pułk Artylerii Lekkiej|27 pułku artylerii lekkiej]] w składzie [[27 Dywizja Piechoty (II RP)|27 Dywizji Piechoty]] w strukturze [[Armia „Pomorze”|Armii „Pomorze”]]<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=9}}. Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] na początku [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] objąłprzejął funkcjęobowiązki dowódcy I baterii swojego pułku, wraz z którą brał udział w walkach w Bydgoszczy, następnie w [[Bitwa nad Bzurą|walkach nad Bzurą]] oraz w Puszczy Kampinoskiej<ref name="TS1996-14"/><ref>{{Cytuj pismo | autor = [[Andrzej Brygidyn]] | tytuł = Na frontach II wojny światowej. Wierność do końca – dewizą żołnierzy Września (II), Roman Bojarczuk | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 12 (246) | strony = 5 | data = 10-20 września 1982 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibrapublication/docmetadata?id=506}}</ref>{{odn|Zając|2000|s=10}}. Pod Warszawą został wzięty do niewoli niemieckiej, po czym był osadzony w oflagach [[Oflag VII B Eichstätt|VII B Eichstätt]], a od czerwca 1940 w [[Oflag VII A Murnau|VII A Murnau]]<ref>{{Cytuj pismo | autor = [[Andrzej Brygidyn]] | tytuł = Na frontach II wojny światowej. Wierność do końca – dewizą żołnierzy Września (III), Roman Bojarczuk | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 13 (247) | strony = 6 | data = 20-30 września 1982 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibrapublication/docmetadata?id=506}}</ref><ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=10-11}}. W drugim z tym obozów jako działacz ludowy prowadził dla współosadzonych wykłady w zakresie socjologii wsi<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=11}}. U kresu wojny 29 kwietnia 1945 odzyskał wolność i wrześniu 1945 po sześciu latach powrócił do ojczyzny<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=11}}.
 
18 grudnia 1945 został aplikantem sądowym w Sądzie Apelacyjnym w Lublinie, 10 listopada 1949 we Wrocławiu złożył egzamin sędziowski<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=11}}. Od 1948 był kontraktowym referendarzem w Wydziale Administracyjnym Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=11}}. Przez trzy lata był ławnikiem w Sądzie Pracy{{odn|Zając|2000|s=11}}. Równolegle pełnił różne funkcje przy prezydencie Wrocławia<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=11}}.
18 grudnia 1945 został aplikantem sądowym w Sądzie Apelacyjnym w Lublinie, 10 listopada 1949 we Wrocławiu złożył egzamin sędziowski<ref name="TS1996-14"/>. Decyzją Ministra Sprawiedliwości z 15 września 1950 został zwolniony z odbycia aplikacji oraz złożenia egzaminu adwokackiego i został wpisany na listę adwokatów, zaś formalnie został wpisany przez Okręgową Listę Adwokacką we Wrocławiu 17 listopada 1950<ref name="TS1996-14"/>. Od 1948 był kontraktowym referendarzem w Wydziale Administracyjnym Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu<ref name="TS1996-14"/>. Równolegle pełnił różne funkcje przy prezydencie Wrocławia<ref name="TS1996-14"/>. Następnie pracował jako sędzia i adwokat<ref name="TS1996-14"/>. W 1951 przeniósł się do Sanoka, gdzie pracował jako adwokat<ref name="TS1996-14"/>. 28 września 1953 był na liście obrońców wojskowych<ref name="TS1996-14"/>, ponownie od 19 grudnia 1972 do 6 stycznia 1984<ref>{{Cytuj stronę | url = http://awndm.wp.mil.pl/plik/file/Obroncy_sadowi/Obroncy_sadowi_SPIS_1492_98.pdf | tytuł = Spis akt nr 1492/98 | opublikowany = awndm.wp.mil.pl | strony = 1 | data dostępu = 2017-11-24}}</ref>. Po przekroczeniu 70 roku życia przeszedł na emeryturę<ref name="TS1996-14"/>. W okresie PRL pracował w Zespole Adwokackim nr 1 w Sanok, funkcjonującym pod adresem [[Rynek w Sanoku|Plac Rewolucji Październikowej]] 12, w ramach Izby Adwokackiej w Rzeszowie<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Wykaz zespołów adwokackich i lista adwokatów w PRL według stanu na dzień 31 maja 1960 r. Izba Łódzka | czasopismo = [[Palestra (miesięcznik)|Palestra]] | wolumin = Nr 4/7-8 (31-32) | strony = 21, 127 | data = 1960 | url = http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Palestra/Palestra-r1960-t4-n7_8(31_32)dodatek/Palestra-r1960-t4-n7_8(31_32)dodatek-s1-196/Palestra-r1960-t4-n7_8(31_32)dodatek-s1-196.pdf}}</ref>.▼
 
▲18 grudnia 1945 został aplikantem sądowym w Sądzie Apelacyjnym w Lublinie, 10 listopada 1949 we Wrocławiu złożył egzamin sędziowski<ref name="TS1996-14"/>. Decyzją Ministra Sprawiedliwości z 15 września 1950 został zwolniony z odbycia aplikacji oraz złożenia egzaminu adwokackiego i został wpisany na listę adwokatów, zaś formalnie został wpisany przez Okręgową Listę Adwokacką we Wrocławiu 17 listopada 1950<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=11}}. OdW 19481950 był kontraktowym referendarzemlub w Wydziale Administracyjnym Urzędu Wojewódzkiego we Wrocławiu<ref name="TS1996-14"/>. Równolegle pełnił różne funkcje przy prezydencie Wrocławia<ref name="TS1996-14"/>. Następnie pracował jako sędzia i adwokat<ref name="TS1996-14"/>. W 1951 przeniósł się do Sanoka, gdzie pracował jako adwokat<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=11}}. 28 września 1953 był na liście obrońców wojskowych<ref name="TS1996-14"/>, ponownie od 19 grudnia 1972 do 6 stycznia 1984<ref>{{Cytuj stronę | url = http://awndm.wp.mil.pl/plik/file/Obroncy_sadowi/Obroncy_sadowi_SPIS_1492_98.pdf | tytuł = Spis akt nr 1492/98 | opublikowany = awndm.wp.mil.pl | strony = 1 | data dostępu = 2017-11-24}}</ref>. Po przekroczeniu 70 roku życia przeszedł na emeryturę<ref name="TS1996-14"/>. W okresie PRL pracował w Zespole Adwokackim nr 1 w Sanok, funkcjonującym pod adresem [[Rynek w Sanoku|Plac Rewolucji Październikowej]] 12, w ramach Izby Adwokackiej w Rzeszowie<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Wykaz zespołów adwokackich i lista adwokatów w PRL według stanu na dzień 31 maja 1960 r. Izba Łódzka | czasopismo = [[Palestra (miesięcznik)|Palestra]] | wolumin = Nr 4/7-8 (31-32) | strony = 21, 127 | data = 1960 | url = http://bazhum.muzhp.pl/media//files/Palestra/Palestra-r1960-t4-n7_8(31_32)dodatek/Palestra-r1960-t4-n7_8(31_32)dodatek-s1-196/Palestra-r1960-t4-n7_8(31_32)dodatek-s1-196.pdf}}</ref>.
Był długoletnim działaczem ruchu ludowego, działając w [[Stronnictwo Ludowe|ruchu ludowym]] przed 1939, a pod 1945 w strukturach [[Zjednoczone Stronnictwo Ludowe|Zjednoczonego Stronnictwa Ludowe]]<ref name="TS1996-14"/>. W listopadzie 1956 został wybrany członkiem obwodowej komisji wyborczej nr 2 w Sanoku{{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=156}}. W latach 60., 70. był radnym Powiatowej [[Rada narodowa (PRL)|Rady Narodowej]] w Sanoku (m.in. wybrany w 1965<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Obwieszczenie o wynikach wyborów do rad narodowych w województwie rzeszowskim | czasopismo = Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie | wolumin = Nr 7 | strony = 109 | data = 30 czerwca 1965 | url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/715240}}</ref>){{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=218}}. Pełniąc ten mandat, po dokonanej reformie w 1972 został radnym Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku i został zastępcą przewodniczącego Komisji Ochrony Porządku i Bezpieczeństwa Publicznego{{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=227, 229}}. Jako radny MRN uzyskiwał reelekcję w wyborach w 1973 (zasiadł w Komisji Rozwoju Gospodarczego i Gospodarki Mieszkaniowej){{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=238}}, w 1978 (zasiadł w Komisji Przestrzegania Prawa i Porządku Publicznego){{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=255, 256, 262, 278}}. Należał wówczas do klubu radnych ZSL{{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=282}}. Po 1990 należał do [[Polskie Stronnictwo Ludowe|Polskiego Stronnictwa Ludowego]]<ref name="TS1996-14"/>. Pod koniec życia był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej koła miejskiego PSL w Sanoku<ref name="TS1996-9">{{Cytuj pismo | autor = | tytuł = Podziękowania | czasopismo = [[Tygodnik Sanocki]] | wolumin = Nr 9 (225) | strony = 2 | data = 1 marca 1996 | url = }}</ref>.▼
 
▲Był długoletnim działaczem ruchu ludowego, działając w [[Stronnictwo Ludowe|ruchu ludowym]] przed 1939, a pod 1945 w strukturach [[Zjednoczone Stronnictwo Ludowe|Zjednoczonego Stronnictwa Ludowe]]<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=11}}. W listopadzie 1956 został wybrany członkiem obwodowej komisji wyborczej nr 2 w Sanoku{{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=156}}. W latach 60., 70. był radnym Powiatowej [[Rada narodowa (PRL)|Rady Narodowej]] w Sanoku (m.in. wybrany w 1965<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Obwieszczenie o wynikach wyborów do rad narodowych w województwie rzeszowskim | czasopismo = Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Rzeszowie | wolumin = Nr 7 | strony = 109 | data = 30 czerwca 1965 | url = https://jbc.bj.uj.edu.pl/publication/715240}}</ref>){{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=218}}. Pełniąc ten mandat, po dokonanej reformie w 1972 został radnym Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku i został zastępcą przewodniczącego Komisji Ochrony Porządku i Bezpieczeństwa Publicznego{{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=227, 229}}. Jako radny MRN uzyskiwał reelekcję w wyborach w 1973 (zasiadł w Komisji Rozwoju Gospodarczego i Gospodarki Mieszkaniowej){{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=238}}, w 1978 (zasiadł w Komisji Przestrzegania Prawa i Porządku Publicznego){{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=255, 256, 262, 278}}. Należał wówczas do klubu radnych ZSL{{odn|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008|s=282}}. Po 1990 należał do [[Polskie Stronnictwo Ludowe|Polskiego Stronnictwa Ludowego]]<ref name="TS1996-14"/>. Pod koniec życia był przewodniczącym Komisji Rewizyjnej koła miejskiego PSL w Sanoku<ref name="TS1996-9">{{Cytuj pismo | autor = | tytuł = Podziękowania | czasopismo = [[Tygodnik Sanocki]] | wolumin = Nr 9 (225) | strony = 2 | data = 1 marca 1996 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/publication/2512}}</ref>.
Udzielał się w pracach [[Zrzeszenie Prawników Polskich|Zrzeszenia Prawników Polskich]], [[Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej|Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej]]<ref name="TS1996-14"/>. Należał do organizacji kombatanckich<ref name="TS1996-14"/>. Był prezesem koła miejskiego [[Związek Bojowników o Wolność i Demokrację|Związku Bojowników o Wolność i Demokrację]] w Sanoku<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = W 30 rocznicę września i 25 wyzwolenia Sanoka. Antywojenny wiec – wręczenie sztandaru dla koła ZBoWiD | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | wolumin = Nr 234 | strony = 2 | data = 7 września 1969 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/4763}}</ref>, członkiem Koła Miejsko-Gminnego ZBoWiD w Sanoku<ref name="GZA1982-12">{{Cytuj pismo | autor = [[Andrzej Brygidyn]] | tytuł = Wierność do końca – dewizą żołnierzy Września (II) | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 12 (246) | strony = 5 | data = 10-20 września 1982 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=506}}</ref>. Działał w oddziale miejskim [[Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów|Polskiego Związku Emerytów i Rencistów i Inwalidów]] w Sanoku, w którym udzielał się jako społeczny radca prawny<ref name="GZA1985-31">{{Cytuj pismo | autor = Józef Ząbkiewicz | tytuł = Dzień Seniora '85 | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 31 (358) | strony = 3 | data = 11-10 listopada 1985 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=598}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | autor = Józef Ząbkiewicz | tytuł = Z obchodów Dnia Seniora | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 33 (468) | strony = 2 | data = 20-30 listopada 1988 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=671}}</ref><ref name="TS1996-14"/>, udzielając bezpłatnych porad prawnych<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ważne dla emerytów i rencistów | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 11 (410) | strony = 6 | data = 10-20 kwietnia 1987 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/docmetadata?id=623}}</ref>. Podczas [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] został przewodniczącym utworzonego przez sanocki oddział PZERiI w grudniu 1982 ogniwa [[Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego|Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego]]<ref name="GZA1985-31"/>.▼
 
▲Udzielał się w pracach [[Zrzeszenie Prawników Polskich|Zrzeszenia Prawników Polskich]], [[Związek Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej|Związku Inwalidów Wojennych Rzeczypospolitej Polskiej]]<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=11}}. Należał do organizacji kombatanckich<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=12}}. Był prezesem koła miejskiego [[Związek Bojowników o Wolność i Demokrację|Związku Bojowników o Wolność i Demokrację]] w Sanoku<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = W 30 rocznicę września i 25 wyzwolenia Sanoka. Antywojenny wiec – wręczenie sztandaru dla koła ZBoWiD | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | wolumin = Nr 234 | strony = 2 | data = 7 września 1969 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/4763}}</ref>, członkiem Koła Miejsko-Gminnego ZBoWiD w Sanoku<ref name="GZA1982-12">{{Cytuj pismo | autor = [[Andrzej Brygidyn]] | tytuł = Wierność do końca – dewizą żołnierzy Września (II) | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 12 (246) | strony = 5 | data = 10-20 września 1982 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibrapublication/docmetadata?id=506}}</ref>. Działał w oddziale miejskim [[Polski Związek Emerytów, Rencistów i Inwalidów|Polskiego Związku Emerytów i Rencistów i Inwalidów]] w Sanoku, w którym udzielał się jako społeczny radca prawny<ref name="GZA1985-31">{{Cytuj pismo | autor = Józef Ząbkiewicz | tytuł = Dzień Seniora '85 | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 31 (358) | strony = 3 | data = 11-10 listopada 1985 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibrapublication/docmetadata?id=598}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | autor = Józef Ząbkiewicz | tytuł = Z obchodów Dnia Seniora | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 33 (468) | strony = 2 | data = 20-30 listopada 1988 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibrapublication/docmetadata?id=671598}}</ref><ref name="TS1996-14"/>, udzielając bezpłatnych porad prawnych<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ważne dla emerytów i rencistów | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 11 (410) | strony = 6 | data = 10-20 kwietnia 1987 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibrapublication/docmetadata?id=623}}</ref>. Podczas [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] został przewodniczącym utworzonego przez sanocki oddział PZERiI w grudniu 1982 ogniwa [[Patriotyczny Ruch Odrodzenia Narodowego|Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego]]<ref name="GZA1985-31"/>.
3 października 1946 w [[Kościół Przemienienia Pańskiego w Sanoku|kościele Przemienienia Pańskiego w Sanoku]] zawarł związek małżeński z Ludmiłą Marią (1924–2012), córką [[Józef Trznadel|Józefa Trznadla]]<ref name="TS1996-9"/><ref name="TS1996-14"/>. Miał dzieci<ref name="TS1996-9"/>. Zmarł 16 lutego 1996 w Sanoku<ref name="TS1996-9"/><ref name="TS1996-14"/>. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na [[Cmentarz Centralny w Sanoku|Cmentarzu Centralnym w Sanoku]]. Jego brat Stanisław (ur. 1908, inżynier), poślubił siostrę Ludmiły, Celinę<ref name="KM1937"/>.▼
 
▲3 października 1946 w [[Kościół Przemienienia Pańskiego w Sanoku|kościele Przemienienia Pańskiego w Sanoku]] zawarł związek małżeński z Ludmiłą Marią (1924–2012), córką [[Józef Trznadel|Józefa Trznadla]]<ref name="TS1996-9"/><ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=11}}. Miał dzieci<ref name="TS1996-9"/>. Zmarł 16 lutego 1996 w Sanoku<ref name="TS1996-9"/><ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=12}}. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na [[Cmentarz Centralny w Sanoku|Cmentarzu Centralnym w Sanoku]]. Jego brat Stanisław (ur. 1908, inżynier), poślubił siostrę Ludmiły, Celinę<ref name="KM1937"/>.
 
[[Plik:Tomb of Bojarczuk family at Central Cemetery in Sanok (2017)a.jpg|thumb|240px|Grobowiec Romana i Ludmiły Bojarczuków]]
 
== Ordery i odznaczenia ==
* Krzyż Kawalerski [[Order Odrodzenia Polski|Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski]] (1977)<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Spotkanie pokoleń w Krośnie | czasopismo = [[Nowiny (dziennik rzeszowski)|Nowiny]] | wolumin = Nr 108 | strony = 2 | data = 14-15 maja 1977 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/6509}}</ref><ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=12}}
* Złoty [[Krzyż Zasługi|Złoty Krzyż Zasługi]]<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=12}}
* [[Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”]] (1982)<ref name="GZA1982-12"/><ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=12}}
* Srebrny [[Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”|Srebrny Medal Zasłużonym na Polu Chwały]]<ref name="TS1996-14"/>{{odn|Zając|2000|s=12}}
* [[Medal 30-lecia Polski Ludowej]] (1975)<ref>{{Cytuj pismo | autor = Józef Ząbkiewicz | tytuł = Z obchodów XXX-lecia zwycięstwa | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 11 (30) | strony = 2 | data = 1-15 czerwca 1975 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibrapublication/docmetadata?id=250}}</ref>
* [[Medal 40-lecia Polski Ludowej]] (1985)<ref name="GZA1985-31"/>
* [[Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”]] (1989)<ref>{{Cytuj pismo | autor = Józef Ząbkiewicz | tytuł = Uroczystość Dnia Inwalidy w Sanoku | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 13 (484) | strony = 2 | data = 1-10 maja 1989 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibrapublication/docmetadata?id=696}}</ref>
* Wpis do Złotej Księgi ZBoWiD w Sanoku (1989)<ref>{{Cytuj pismo | autor = Józef Ząbkiewicz | tytuł = Dzień zwycięstwa – dzień kombatanta | czasopismo = [[Gazeta Sanocka – Autosan]] | wolumin = Nr 15 (486) | strony = 2 | data = 20–31 maja 1989 | url = http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibrapublication/docmetadata?id=696}}</ref>
* wiele innych odznaczeń<ref name="TS1996-14"/>
 
Linia 73 ⟶ 75:
 
== Bibliografia ==
* {{Cytuj pismo |odn={{odn/id|Stachowicz. MRN w Sanoku|2008}} | autor = Władysław Stachowicz | tytuł = Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990 | czasopismo = Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej | wydawca = Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej” | wolumin = Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990 | strony = 131-320 | issn = 1731-870X | data = 2008}}
* {{Cytuj książkę |odn={{odn/id|Zając|2000}} | autor = [[Edward Zając]] | tytuł = Szkice z dziejów Sanoka. Część druga | wydawca = Miejska Biblioteka Publiczna im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku | miejsce = Sanok | data = 2000 | strony = 1-306 | isbn = 83-909787-0-9}}
 
{{SORTUJ:Bojarczuk, Roman}}
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Roman_Bojarczuk”